نقد و بررسی WWE 2K17 (نسخه PC)
“به قلم علی رجبی”
کشتی‌کج پدیده عجیبی‌ست، چیزی معلق میان نمایش، اجرا و ورزش، از طرفی انقدر مسخره برای عده‌ای که رغبتی به دیدنش ازپشت صفحهات نمایشگر ندارند و از طرفی دیگر انقدر مهم که نظریه پردازانی همچون ریچارد شکنر درش به تفحص و تحقیق پرداخته‌اند، ژان پل سارتری که از تماشاگر تئاتر دلسرد شده بود در درباره نمایشش طرفداران و تماشاگران کشتی کج را به عنوان الگو و مخاطب ایده آل برمی‌شمارد، کسانی که با آگاهی از نمایشی بودن فرایند و فاصله‌ی عمل تا اجرا، خود را به عنصری از صحنه بدل می‌کنند و تعامل را به تهایتش می‌رسانند.متاسفانه برخلاف فلاسفه صنعت گیم آنچنان روی خوشی به این قبیل هواداران نشان نداده، امروز آخرین نسخه از این مجموعه به دست ما رسیده، تا ببینیم بعد از مدت ها در جا زدن آیا بلاخره این مجموعه به چیزی درخور بدل گشته یا که هنوز هم باید یک سال دیگر بی جهت منتظر بمانیم.
وقتی صحبت از کشتی‌کج می‌شود، همه یاد یک رینگ، چندین کشتی‌گیر عرق کرده و حرکات نهایی سهمگین (Finisher) می‌افتند. و دقیقا هم انتظار چیزمشابه‌ای را از بازی ویدیویی‌اش دارند، زمانی بود که عنوان به یادماندنی و قوی WWE SmackDown vs. Raw 2011، چنین انتظاراتی را به راحتی برآورده می‌کرد و بازیکنان لذت تمام و کمال را می‌بردند. اما همه می‌دانیم که یک فرمول ثابت تا ابد نمی‌تواند جوابگو باشد، بدین منظور سازندگان در طی این چندین سال دست به ریسک‌های مختلف زده و نتایج مختلفی را گرفته‌اند. برخی از آن‌ها نامطلوب و برخی یک موفقیت عالی، امسال از آن سال‌های خوب می‌باشد و خوشبختانه تغییرات جدید بیشتر باعث ارتقا شده‌اند تا کاستی.
یکی از این تغییرات، ورود بخش صحبت و گفتمان میان کشتی‌کج کاران و ساخت یک سناریوی‌داستانی برای آن‌ها، همانند شو تلویزیونی می‌باشد. هریک از شخصیت یک سناریوی متفاوت دارد، برای مثال شما می‌توانید جدال های گوناگون میان شخصیت‌های Triple H و Brock Lesnar در رینگ باشید و یا صحبت‌های John Cena. در این بخش به هنگام صحبت، برای شما 4 انتخاب دیالوگ آمده و همانند بازی‌های نقش‌آفرینی باید یکی را انتخاب کنید و عواقب آن روبه‌رو شوید، همچون کسب شهرت و طرفداری تماشا‌چیان و یا نارضایتی آن‌ها و یا اگر بدشانس‌تر باشید می‌توانید یک کشتی‌گیر تنومند را با خود بد کنید. در مجموع وجود سناریو‌های مختلف برای کشتی‌گیران کار چندان آسانی نیست بخصوص وقتی راجب یک بازی صحبت می‌کنیم، چیزی که باید از قبل تعیین شده باشد و در عین چندان تکراری هم نباشد، کسانی که شو تلویزیونی رو دیده‌اند کاملا با دشواری ساخت دراما و داستان‌پردازی میان شخصیت‌ها آشنا هستند. بنابراین در این بخش باید به سازندگان آفرین گفت.
اگر قبل از تجربه این عنوان، انتظار تغییرات تمام را دارید باید همینجا بگویم که نامید خواهید شد، همچنان طبق روال هرساله، ما بازهم با تغییرات بسیاری روبه‌رو نبوده و با یک بازی “کاملا نو” طرف نیستیم، البته این مسئله برای آن‌هایی که برای اولین بار سراغ این بازی می‌آیند صادق نبوده و برای ان‌ها یک سیستم کاملا جدید و روان خواهد بود. مبارزات بازی همچون گذشته، جذاب و سنگین هستند. با فشردن دکمه‌ای انواع و اقسام حرکات چرخشی، خم کردن، ساب میشن و غیره را می‌توانید اجرا کنید. البته این سیستم تنها یک دکمه‌زنی ساده نبوده و باید قبل از انجام حرکات مختلف، کمی فکر خود را بکار ببرید زیرا که همه کشتی‌گیران با یک فن ثابت از پای در نمی‌آیند.بنابراین بازی هم فکر شمارا به فکار می‌گیرد و هم مهارت شما در بازی. از بهبود‌بخشی های مهم، می‌توان به واقع‌گرایی بیشتر نسبت به نسخه پیشین اشاره کرد، برای مثال دیگه با انجام 6 Finisher، حریف شما دوباره بلند نشده و این بار کمی واقعی‌تر خسته و زخمی می‌شود. البته دیدن یک Alberto Del Rio ایستاده بعد خوردن حدودا 5-6 RKO آبدار کمی فرح و خنده را برای شما به ارمغان می‌آورد ولی همه می‌دانیم که این تخیلی بودن گیم‌پلی تا حد زیادی باعث آزردگی واذیت بازیکن نیز می‌شود.
همچنین بازی فوق، برای شما بیش از 100 کشتی‌گیر مختلف اعم از کشتی‌گیران فعلی، افسانه‌ها و از برند های مختلف همچون NXT را نیز فراهم کرده تا شما به راحتی جهان مبارزه‌ای خود را بسازید و اداره کنید. یکی از سرگرمی های مربوط به این ورزش، دیدن کشتی‌گیران و مبارزه‌هایشان در پشت پرده می‌باشد، همچون درگیری‌های ناگهانی در اتاق تعویض لباس و یا در پارکینگ. و خوشبختانه سازندگان نیز خود متوجه این مسئله هستند بدین منظور این بخش را بیش از گذشته ارتقا داده و در ایجاد محیطی سرگرم کننده و هیجان‌انگیز کار خود را به خوبی انجام داده‌اند.
بخش My-Career نیز بزرگ‌تر از همیشه بازگشته و آماده استقبال از بازیکنان است البته نه آنچنان بزرگ بلکه ایراد‌های ریز و درشتی هم نیز دارد. بخشی جدید به Paul Hayman اختصاص داده شده که درآن یا می‌توانید به زیردست وی تبدیل شده و یا پیشنهادش را رد کنید و این انتخاب شما در باقی مسیر این بخش تاثیر خواهد گذاشت که خب باید گفت ویژگی چندان مقبولی نیست، در ادامه این بخش شما تنها با مبارزات توخالی و بی‌معنی روبه‌رو خواهید شد و با آن ماجراهای دنباله‌دار و پرشوق معمول WWE باید خداحافظی کنید. از نکات مثبت این بخش می‌توان به گسترش میزان نقش‌آفرینی شخصیت شما و چالش‌های روبه‌رو همچون کسب رضایت و علاقه مردم اشاره نمود، اما بطور کلی در ارتقای این بخش چندان تلاشی نشده و کمی افت داشته است.
و اما بخش My Universe، موردی که علاقه و رضایت بسیاری را در هر نسخه کسب می‌کند. در این بخش شما به شخصی‌سازی تورنومنت‌ها و Event های مختلف، Payperview ها، رویدادهای میان تیم‌ها و بسیاری از مسائل دیگر دسترسی دارید، یا بهتر است بگویم هرچه My-Career نداشت را در اینجا خواهید داشت. کی دلش برای ان صحنه‌های ورودین و ساختنشان تنگ شده ؟ احتمالا همه!
نکات مثبت:
مبارزات سهمگین‌تر و بهینه‌تر از گذشته بازگشته‌اند
میزان شخصیت‌های قابل بازی بسیار بالا
گرافیک بهتر نسبت به گذشته
بخش My Universe
نکات منفی:
وجود Paul Hayman!
مبارزات پوچ بخش My Career
برخی مشکلات ریز مربوط به بخش آنلاین در اتصال به بازی
مچ های بازی کمی کند هستند
نبود نواوری لازم در قیاس با گذشته
سخن اخر
بنظر می‌رسد که با گذشت سال‌های متعدد، کمی بیشتر و بیشتر به نبرد نهایی و کاملی که بسیاری از طرفداران WWE در رویا آنرا می‌بینند نزدیک‌تر می‌شویم. رینگ پرتنش و داغ، مبارزات سنگین مملو از فینیشر‌های مختلف درکنار یک سری ایراد چشم‌گیر و قابل انتظار، تجربه‌ای سرگرم کننده و خوش را به طرفداران این ورزش تقدیم می‌کند که شاید تماما رضایت آن‌ها را جلب نکند اما مطمئنا در احیای اوقات خوش برای مخاطبانش، شکست نخواهد خورد.
این نقد بر مبنا نسخه PC که با تاخیر نسبت به کنسول‌ها منتشر شده، صورت گرفته است.
پردیس گیم
