بدون شک کسی نیست که در این کره خاکی بازی باز باشد و تا بحال گوشش عبارت PC Master Race را نشنیده باشد. خیلی ها فکر می کنند دلیل این نام گذاری به دلیل سخت افزار قوی تر است ولی در حقیقت سخت افزار تنها بخش کوچکی از داستان است. شاید عده ای به PC gamer ها القابی بدهند و به آن ها توهین هم بکنند ولی قصه اصلی آن است که PC ‌یعنی آزادی.

همه چیز از اوایل نسل هفتم کنسول های خانگی شروع شد و با عرضه نسخه اول از سری بازی های Crysis در حالی که همه از گرافیک با شکوه بازی انگشت به دهان مانده بودند، خبر عدم امکان عرضه بازی برای کنسول های آن زمان چندان هم عجیب نبود. البته هر چند سال ها بعد بازی بالاخره برای کنسول های نیز عرضه شد ولی ۴ سال طول کشید تا بالاخره با کاهش کیفت بافت ها و رزولوشن بازی بالاخره شاهد عرضه نسخه اول بعد از شماره دوم برای کنسول های نسل ۷ بودیم و در ادامه هم حتی با وجود عرضه نسخه سوم برای کنسول ها هم زمان با رایانه های شخصی ، باز هم نسخه رایانه های شخصی بازی هنوز هم به عنوان یک بنچمارک گرافیکی برای تخمین قدرت کارت های گرافیکی جدید مورد استفاده است.

البته در آن زمان به دلیل مشکلات نسخه اول بازی که حتی برترین سخت افزار های آن زمان هم قادر به ارائه تجربه کامل و بدون نقص با نرخ فریم بالا در بازی نبودند ( که البته معلوم هم نبود کرایتک چطور خودش بازی را اجرا کرده بود ! ) باعث شد که بازی چندان در مرکز توجهات قرار نگیرد. البته در کل هدف اولیه کرایسیس نیز عرضه یک بازی کامل نبود و تنها شامل همکاری با انویدیای در حال اوج گیری برای نمایش قدرت کارت های آن ها بود. در هر صورت بعد از همکاری با EA کم کم کرایسیس به یک بازی کامل تبدیل شد که در آخر هم چندان موفقیتی کسب نکرد ( به لطف دانلود زیاد بازی از تورنت ) و کم کم در آرشیو تاریخ خاک خورد و به احتمال زیاد نیز در آینده شاید استدیو خوش نام و دوست داشتنی کرایتک نیز به سرنوشت THQ دچار شود.

ای لرد گیبن کبیر !

البته صادقانه بخواهیم دلایل موفقیت پلتفرمی هم چون PC را بررسی کنیم باید خیلی به قبل تر برگردیم. به زمان عرضه رایانه های مک که شروع کننده این پلتفرم بودند. بله بسیار عجیب به نظر می رسد که مک که بدون شک کم بازی ترین پلتفرم موجود است نقظه شروع این داستان باشد. در آن زمان ها مهم ترین پلتفرم برای رایانه های شخصی مک بود که البته نتوانست در رقابت با ویندوز مایکروسافت در چرخه رقابت باقی بماند و حالا هم با وجود بالا تر بودن اپل از نظر ارزش کلی شرکت باز هم همیشه سهم اصلی رایانه های شخصی مربوط به مایکروسافت است.

با وجود این سهم عظیم در گذشته هم بیشتر بازی بازان روی رایانه های شخصی خود مشغول به بازی بودند و کمتر متمایل به کنسول ها می شدند که با عرضه نسل اول پلی استیشن ورق تا حدی برگشت. البته باز هم شوک دیگری به بازار وارد شد و آن هم رشد گوشی های هوشمند بود که سبب شد این دستگاه های دوست داشتنی که از قضا روز به روز قدرت پردازش بیشتری نیز پیدا می کنند به اولین و پر ارزش ترین پلتفرم بازی تبدیل شوند. حالا دیگر بیشتر شرکت های بازی ساز سنتی گذشته مانند کونامی و یا نینتندو برنامه های خود برای تبدیل شدن به سازنده بازی برای گوشی های هوشمند را دارند و شاید برای همیشه از کنسول ها و رایانه های شخصی خداحافظی کنند.

مهمترین عاملی که سبب شد پلتفرم رایانه های شخصی به این جایگاه امروزی خود برسد بدون جامعه طرفدارانش است که از قضا تعدادی از برترین بازی سازان تمام تاریخ نیز در این حیطه قرار دارند که مهمترین آن ها بدون شک آقای گیب نویل و استدیو بازی سازی آن زمان و شرکت مولتی میلیاردی این زمان به نام VALVE است. بدون ذره ای شک با وجود خدمتی که این مجموعه با ساخت بازی های خود به صنعت بازی سازی کرده است این گروه با عرضه شبکه استیم کاری با PC Gaming کرد که دیگران در تخیل خود نیز قادر به تصورش نبودند.

به این عکس نگاه کنید و بگید کنسول برتر است!

هدف اولیه استیم ساخت مجموعه ای بود که علاوه بر آن که بازی سازان دست اول بتوانند عناوین خود را در آن عرضه کنند، جایی برای سازندگان سطح پایین تر وجود داشته باشد که بتوانند خود را مطرح کنند. به زودی سازندگان سطح بالا متوجه شدند که دیگر عرضه بازی های خود بر روی استیم سود چندانی برایشان نخواهد داشت و این جا بود که مانند صنعت گوشی های هوشمند که بازیگران اصلی آن سامسونگ و اپل هستند و شرکت های درجه دو در حال تلاش برای سهمی از این بازار هستند، استیم نیز با هدایت جهت بازار و شرکت های دیگری نیز مانند EA و یوبی سافت با تلاش برای بدست آوردن سهم کمی از بازار استیم در حال تقلا هستند.

در سمت دیگر بازی سازان مستقل نیز با عرضه بازی های خود توانایی کسب سودی هر چند کم از این بازار را پیدا کردند و متوجه شدند که پروژه های ساده خانگی آن ها بدون شک طرفداران خود را پیدا می کند. اکثر این سازندگان کم تجربه مانند TeamMeat به رهبری ادموند مک میلان ( در واقع وی همه کاره این استدیو بود ) توانستند تکانی اساسی به این صنعت بدهند و از تبدیل شدن این سرگرمی دوست داشتنی به دنیایی که همه بازی هایش فقط کپی های دست چندمی از ندای وظیفه و میدان نبرد بودند، جلو کنند و به همگان ثابت کنند که هنوز هم بازی های ساده و دو بعدی هم طرفداران خود را دارند. البته خیلی از این سازندگان نیز پس از ساخت بازی های دو بعدی و خود در قدم بعدی وارد دنیای سه بعدی شدند و عناوین بزرگ و کوچک خود را حالا در دنیای زیباتری عرضه کردند. البته شبکه های دیگری مانند Xbox Live نیز با عرضه بخش XBL Arcade نیز سعی در کمک به بازی سازان مسقل داشتند که اتفاقا Super Meat Boy نیز یکی از بازی های بر آمده از این شبکه بود ولی باز هم باید قبول داشت که تکان اساسی داده شده به صنعت بازی سازی و خصوصا بخش بازی های مستقل از استیم شروع شد.

البته جدای از خود بازی ها قیمت آن ها نیزسبب شده است که طیف بیشتری از بازی بازان با بودجه اقتصادی محدود به استیم و در نهایت PC Gaming جذب بشوند. درحالی که به طور میانگین قیمت بازی های شبکه های کنسولی XBL ، PSN و حتی شبکه های دیگر رایانه های شخصی مانند Origin و UPlay نیز دارای حداقل قیمت مشابهی نیز هستند اما همین که در طول تخفیفات قبلی تابستانه استیم یک بازی با متوسط نقد ۹۶ درصد مثبتی با قیمت تنها ۱۰ سنت، بله تنها ۱۰ سنت قابل خریداری بود. مبلغی که معادل حدود ۴۰۰ تومان به نرخ روز بازار است. بله یک بازی ارجینال به این قیمت در حالی که در بهترین حالت یک بازی ساده را بر روی کنسول ها حداقل با قیمت ۵ یا ۱۰ دلاری خریداری کنید و در دیگپر شبکه های آنلاین رایانه های شخصی اوضاع از همین قرار است. هم چنین بر روی کنسول ها قیمت نمایش داده شده و خرید بازی نیز متفاوت است و قیمت نهایی به همراه مالیات بر ارزش افزوده است ولی در استیم این مالیات از خود سازنده کسر می شود که حداقل توان برنامه ریزی برای خرید بازی ها را برای شما راحت تر می کند.

بدون شک کامل ترین ترکیب تاریخ

تمام این ها نشان می دهد که تنها دلیل این که هم اکنون PC بهترین پلتفرم برای بازی کردن است این مجموعه کامل ازعوامل مانند قیمت های عالی ( حتی بدون در نظر گرفتن استور های کشور های مختلف ) و عناوین متنوع است ولی یکی دیگر از مهمترین دلایلی که سبب می شود شما جذب PC Gaming شوید آزادی بدون حد و حصر شما در انتخاب تجهیزات فیزیکی است.

شاید بسیاری فکر کنند که دلیلی که بسیاری رایانه شخصی را بهترین پلتفرم حال حاظر می دانند، امکان دسترسی به بهترین سخت افزار های موجود در بازار است که البته تا حدی نیز درست است. در حال حاظر شما بهترین نرخ فریم و بالاترین سطح جزییات را تنها در این پلتفرم می توانید پیدا کنید. حتی با وجود کنوسول تازه وارد مایکروسافت باز هم یک یا دو عدد کارت گرافیک ۱۰۸۰TI سطح جزییات و رزولوشنی فراتر از حد تصور به شما ارائه می دهد ولی تمام این ها هزینه خود را دارد و به طور قطع کمتر کسی توان خرید بهترین های بازار را در حالتی دارد که هرسال نسخه جدید تر و قوی تری از آن ها نیز ارائه می شود. البته اگر فکر می کنید شما با رایانه قدیمی خود که به پردازنده و گرافیک چند نسل پیش مجهز است، توان بازی کردن عناوین امروزی را ندارید، سخت در اشتباهید. همان طور که پیشتر نیز گفته شد رایانه شخصی یعنی آزادی بی حد و حصر. اگر بودجه کافی برای پردازنده ندارید می توانید از دستگاه های قدیمی تر استفاده کنید، اگر پول کافی برای خرید بهترین ماوس، کیبورد یا هدست را ندارید می توانید کار خود را با ادوات ارزان قیمت و اقتصادی نیز راه بیاندازید، اگر توان پردازشی کافی ندارید می توانید با خرید تجهیزات سال های قبل به بازی کردن بپردازید و واقعا هم نیازی تنداشته باشید که تجهیزات خود را هر سال بروز رسانی کنید و حتی اگر توان ارتقا تجهیزات خود را ندارید می توانید با دستکاری تنظیمات گرافیکی و کاهش رزولوشن سر کنید.

اما در سمت کنسول ها شاید زمان ارتقای سیستم های رایانه های بازی و کنسول ها نزدیک به هم باشد ولی در سوی دیگر شما حتما باید همان کنترلی را خریداری کنید که دیگران استفاده می کنند و شاید جدیدا شرکت های دیگری در حال ارائه کنترلر های بهتری هستند ولی قیمت های ( بعضا فضایی مانند کنترلر های الیت ایکس باکس ) قطعا راضی کننده نیست اما این جا شما حتی می توانید با یک ماوس ۱۰ هزار تومانی نیز بازی کنید. بر خلاف تصور خیلی پلتفرم رایانه های شخصی اصلا هم پلتفرم گران قیمتی نیست و شما در عین حال توان چند کارگی با ان را نیز دارید. می توانید با همان لپ تاپی که در کلاس های دانشگاه از آن استفاده می کنید بدون هیچ گونه هزینه مضاعفی در اوقات فراقت خود هم بازی کنید.

البته تصور نکنید که در این صورت کنسول ها بی ارزش هستند. هنوز هم برای هر دو دسته افرادی که بودجه محدود دارند و هم افرادی با سطح بودجه بالا کنسول ها و بازی انحصاری آن ها قطعا لذت بخش است. در ضمن طریقه بازی کردن با کنسول ها و وجود کنترلر های بدون سیم برای همه سبب شده که تجربه برابری برای همه وجود داشته باشد ولی در رایانه های شخصی تک تک قطعات به کار رفته با قیمت های مختلف سبب برتری و یا ضعف شما در رقابت های آنلاین می شود.

یکی دیگر از برتری های کنسول ها عدم وجود هر گونه متقلب در بازی ها می باشد که به دلیل بسته بودن فضای نرم افزاری کنسول های این نسل به هیچ وجه چنین امکانی وجود ندارد. البته بر روی کنسول های نسل ۷ و به دلیل هک شدن سریع حداقل یکی از آن ها شاهد وجود انواع و اقسام هک ها از هک سرور های بازی ها گرفته تا هک های شخصی بودیم ولی در این نسل حداقل مطمئن هستیم که اگر کسی از ما به راحتی توسط دشمن کشته می شود به دلیل شانس یا مهارت طرف مقابل است ولی رایانه های شخصی با وجود انواع و اقسام سیستم های ضد تقلب هنوز هم راه مشخصی برای جلو گیری از این پدیده نا پسند وجود ندارد و حتی در مواردی هم اشخاصی به دلیل مهرات بالاترشان و به اشتباه بن می شوند.

در هر صورت تا سالیان سال می توان از معایب و مزایای هر پلتفرمی سخن گفت ولی چیزی که به طور واضح مشخص است آین است که با وجود تمام برتری هایی که پلتفرم رایانه های شخصی به وسیله شبکه های قدرتمند خود خصوصا و در راس آن ها استیم بدست آورده است، هیچ وقت زمان بهتری برای بازی باز شدن در مرحله اول و بازی باز شدن بر روی رایانه های شخصی وجود نداشته است. در عین حال نیز کنسول های خانگی نیز هر روز با تنوع بیشتر محصولات و قابلیت های خود سعی در کسب بیشتری از جمعیت بازی بازانی را دارند که روز به روز هم در حال افزایش هستند. در هر صورت تصمیم نهایی با شماست و در نظر داشته باشید که هر دو پلتفرم کنسولی و رایانه های شخصی واقعا به تکامل رسیده و کامل هستند ولی همواره در نظر داشته باشید با وجود تمام دلایل بالا مانند قیمت خوب تجهیزات اصلی و جانبی و قیمت خود بازی ها و در عین حال با وجود مجموعه کامل بازی هایی که مانند کنسول ها با تغییر نسل دیگر قابل استفاده نیستند کفه ترازو به سمت رایانه های شخصی بیشتر متمایل شده است.

گیمفا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *