با نقد و بررسی فیلم Ghost in the Shell (روح در پوسته) همراه با ما باشید. بعد از وقوع یک حادثه ی مرموز که بدن او فراتر از حد بهبود آسیب می بیند، یک زن (اسکارلت جوهانسون) از خواب بیدار می شود و پی می برد که ذهن او در قالب بدنی سایبورگی انتقال داده شده است و این کار نیز توسط کمپانی ای در حوضه فناوری و هوش مصنوعی به نام هانکا رباتیک و دکتر اولِت (جولیت بینوش) صورت گرفته است. این زن اکنون به نام میرا کیلیان (The Major) شناخته می شود و در حال خدمت در بخش ۹ (Section 9)، سازمانی می باشد که توسط دایسوکه آراماکی (تاکشی کیتانو) اداره می شود و وظیفه ی آن جلوگیری از افزایش رشد فزاینده ی مجرمان سایبری است.
همه چیز زمانی تغییر می کند که میرا و افسران همکار او از بخش ۹، به ویژه همکار قابل اعتمادش باتوئو (پیلو آسبک) شروع به دستگیری یک تروریست مرموز به نام کوزِ (مایکل پیت) می کنند، کسی که به دلایل نامعلومی به دنبال دانشمندان کمپانی هانکا رباتیک می باشد. زمانی که میرا به دنبال کوز می رود، تجربیات جدیدی بدست می آورد و شک و شبهه هایی نیز در او به وجود می آید که آیا کمپانی هانکا با او صادق بوده است یا نه؟ و اینکه او واقعا قبل از تبدیل شدن به مامور بخش ۹ چه زندگی واقعی داشته است.
فیلم جدید کارگردان، روپرت سندرز (کارگردان فیلم Snow White and the Huntsman) یعنی Ghost in the Shell (روح در پوسته) به شدت از کمبود مسائل نوآروانه ی علمی-تخیلی رنج می برد، آثار الهام بخش زیادی در زمینه ی مسائل علمی-تخیلی وجود دارند که حتی با توجه به اینکه مدت ها قبل تر از این فیلم اکران شده اند، الهام بخش تر از فیلم روح در پوسته بوده اند که به عنوان مثالی بارز می توان به فیلم ماتریکس اشاره کرد. اما اگر این مسئله را کنار بگذاریم، فیلم دارای جلوه ها، زیبایی ها و موضوع غنی و منحصر به فردی می باشد و در تلاش بوده تا مفاهیم عمیق فکری خود را در قالبی از تصاویر پر زرق و برق و جالب ارائه کند.
این فیلم سندرز بازسازی موفقی از انیمیشن اصلی روح در پوسته محصول سال ۱۹۹۵ می باشد که خود انیمیشن نیز اقتباسی از یکی از کتاب های ماسامونه شیرو محصول سال ۱۹۸۹ می باشد. اگر چه فیلم تصاویر خیره کننده و زیبایی را در اختیار بینندگان خود قرار داده است، اما خود این صحنه ها نیز بدون مشکل نبوده و متاسفانه همکاری سندرز و فیلمبردار خود یعنی جس هال (تصویربردار فیلم های Hot Fuzz و Transcendence) در صحنه های مختلف، ضمن دادن زیبایی خاص، شلوغ و آشفته به نظر می رسد.
نویسندگان فیلم روح در پوسته، اهرِن کروگر (نویسنده ی فیلم Transformers: Age of Extinction)، جیمی ماس (Street Kings) و ویلیام ویلر (Queen of Katwe) وظیفه ی تهیه ی روایت فیلم را از منابع اصلی بر عهده داشته اند و با کار خود به فیلم اجازه داده اند تا نسبت به سپری شدن سریع مدت های سکانس ها، تمرکز بیشتری روی داستان داشته باشد. دیالوگ ها و صحنه های فیلم و همچنین اکتشافات مختلف آن در دنیای سایبری بسیار شبیه به فیلم ماتریکس شده است، به طوریکه علاوه بر تنوع کم فیلم، احساس می شود که فیلم روح در پوسته عناصر داستانی خود را نیز از فیلم ماتریکس الهام گرفته باشد.
روح در پوسته بار دیگر نشان داد که باز هم در محیط های آسیایی یک بازیگر سفید پوست نقش اصلی را بر عهده داد. در حالی که فیلم سعی در توضیح اینکه چرا میرا باید شبیه اسکارلت جوهانسون باشد، داشته، این عاملی است که زیاد به آن پرداخته نشده است و به نظر می رسد که یکی از استاندارد های کمپانی هانکا رباتیک، زیبایی کاراکتر بوده است. اما در پشت این ماجراها، اسکارلت جوهانسون، با وجود اینکه نقشش در طول اکتشافات و ماجراها و همچنین تلاشش برای نجات همکارش باتوئو (پیلو آسبک)، مقداری بی روح به نظر می رسد، بار دیگر ثابت کرد که بازیگر معتبر و قابل اعتمادی می باشد.
فیلم روح در پوسته همچنین تلاش زیادی داشته است تا کاراکترهای اصلی خود را برجسته تر نشان دهد، کاری که به نظر می رسد با وجود بازیگران مکملی که در اطراف آنها بوده است، همچنان کاستی هایی در خود می بیند. بازیگران مکمل زیادی در فیلم حضور داشته اند، اما از برجسته ترین آنها می توان رئیس بخش ۹، دایسوکه آراماکی با بازی تاکشی کیتانو و نقش منفی اصلی فیلم یعنی کوزِ با بازی مایکل پیت را نام برد که البته بازی پیت نسبت به بازیگران دیگری چون جولیت بینوش، چاین هان و پیتر فردیناندو کمتر جلب نظر می کند.
در پایان نیز می توان فیلم علمی-تخیلی روح در پوسته که در محیطی سایبری اتفاق می افتد را اولین بازسازی بزرگ انیمیشن روح در پوسته نامید، بازسازی موفقی که ضعف های مختص به خود را نیز داشته است، ضعف هایی که در کاهش تاثیرگذاری فیلم نقش داشته است، اما به عنوان اولین تلاش بزرگ در عنوان روح در پوسته، فیلم عنوان سرگرم کننده ای از کار درآمده است.
بیاتومگ
