ایده کفش هوشمند در این زمانه به عینیت بدل شد تا ردیابی تناسب اندام و مانیتورهای ضربان قلب را هم با استفاده از پوشیدنی‌های دیجیتالی روی مچ دست یا قفسه سینه و هم با گام برداشتن، چک کنیم.
با وجود این واقعیت که پا، منطقی‌ترین مکان کنترل قدم‌ها، مسافت و سایر پارامترهای متریک است، واضح و مبرهن است که اتصال به اینترنت و محاسبه مسافت در مسابقات دو و میدانی ساده‌ترین اقدام ممکن خواهد بود.
ایده کفش هوشمند از کجا آمد؟
در نگاه اول می‌توان گفت کفش هوشمند برای ورزشکاران مخصوصا دونده‌ها بسیار مناسب است. بیش از 36 میلیون دونده فعال در آمریکا هستند که بیش از 60 درصد آنها در هر سال دچار آسیب‌دیدگی می‌شوند.
مزیت‌های خرید ردیاب‌هایی که روی پا قرار داده می‌شوند، منحصر به میزان مسافت و سرعت شما نبوده و چگونگی خوب دویدن شما را نیز بررسی می‌کنند.
این عملکرد با بررسی پارامترهایی مانند محل قرار گرفتن پاها، هماهنگی پاها در دویدن و زمانی که روی زمین دویده‌اید که از طریق ردیاب‌های مچی امکان‌پذیر نیست، انجام می‌دهد.
درحالیکه این بازار در نخستین روزهای رشد و تعالی خود بسر می‌برد، تعداد کمی از بازیکنان هستند که قبلا از ردیاب‌هایی هوشمند برای پا استفاده کرده‌‌اند.
کفش هوشمند لنوو در ماه‌های اول سال 2016 معرفی شد و علاوه بر شمارش تعداد گام‌ها و کالری سوزانده شده، به بررسی خلق و خوی افراد نیز می‌پرداخت.
کفش هوشمند easy jet نیز در همان زمان معرفی شد و با ویبره تغییر مسیر را به فرد یادآوری می‌کرد.
کاربردهای کفش هوشمند
کفش هوشمند برای دونده‌های سرعت و استقامت، بسکتبالیست‌ها و ورزشکارانی که برای تمرین بیشتر و موفقیت، نیازمند تناسب اندام هستند، مناسب است.
متخصصان تغذیه نیز که رژیم‌های درمانی پرتحرک را توصیه می‌کنند، از این کفش می‌‌توانند برای بیماران مراجعه کننده تا حد لزوم استفاده نمایند.
به هر حال ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند، تا ما در این عصر دیجیتال سالم زندگی کنیم!
پس اکنون که همه از بهر ما سرگشته و فرمانبردار هستند، به مچ دستمان، به ساق پایمان و به قفسه سینه‌مان وصل می‌شوند تا راه درست را نشان دهند، شاید بهتر باشد که با دقت بیشتری گام برداریم!
