رابرت ردفورد از جنبش مقابله با آزار جنسی حمایت کرد
با گرم شدن تب رسوایی های اخیر و حواشی بوجود آمده اکثر هالیوودی ها، نظر خود درباره جنبش مقابله با آزار جنسی را داده اند که موافق یا مخالف این جنبش هستند.
جشنواره فیلم ساندنس 2018 با حضور 110 فیلم مستقل از 29 کشور دنیا از دو روز پیش (18 فوریه) آغاز به کار کرده است. در این دوره جدید، 99 فیلم برای نخستین‌بار در پارک سیتی ایالت یوتا در سطح جهانی به نمایش در می‌آیند و این رویداد تا 28 فوریه (هشتم بهمن) ادامه دارد. رابرت ردفورد بنیانگذار این جشنواره سینمایی مستقل در نشست خبری افتتاحیه این رویداد حمایتش را از جنبش مقابله با آزار جنسی اعلام کرد.
به عقیده سینماگر باسابقه امریکایی ادامه این جریان فرصت‌های بیش‌تری را در هالیوود در اختیار زنان قرار خواهد داد. همزمان، نگرانی‌هایی در مورد سلطه استودیوهایی ثروتمندی مانند «آمازون» و «نتفلیکس» بر بازار فیلم ساندنس و قبضه فیلم‌های مستقل وجود دارد که چندین پرسش اساسی را در مورد سرنوشت جشنواره امسال به همراه داشته است.
در نشست خبری افتتاحیه جشنواره که بعد از ظهر پنج‌شنبه به وقت محلی در پارک سیتی برگزار شد، ردفورد به ابراز عقیده‌اش در رابطه با جنبش مقابله با آزار جنسی پرداخت. ردفورد در این‌باره گفت: «در حال حاضر، کاملا دلگرم هستم. جنبشی که به راه افتاده فرصت‌های بیش‌تری را برای زنان و همچنین فرصت‌های بیش‌تری را برای زنان فعال در صنعت سینما به همراه خواهد داشت تا صدای‌شان شنیده شود و پروژه‌های دلخواه‌شان را انجام بدهند.»
بازیگر، کارگردان و تهیه‌کننده 81 ساله در ادامه صحبت‌هایش تاکید کرد صنعت سینما تحت سلطه مردها بوده است اما او پیش‌بینی می‌کند با توجه به مبارزه زنان علیه آزار و اذیت جنسی در محل کار و مطالبه‌شان در مورد دستمزد برابر، اوضاع در شرف تغییر و دگرگونی است. ردفورد یادآور شد: «نقش مردها این است که گوش بدهند و اجازه بدهند صدای زنان شنیده شود و در مورد مطالبات‌شان اندیشیده شود.»
در ادامه این نشست خبری، برگزارکنندگان ساندنس با پرسش‌های دشواری درباره رابطه این جشنواره مستقل و هاروی واینستین در دوره‌های گذشته روبه‌رو شدند. تهیه‌کننده و چهره بانفوذ رسانه‌های امریکا تا پیش از این حضوری پررنگ در این جشنواره به ویژه بازار فیلم ساندنس داشت. در 1997، او رز مک‌گوان را به اتاق هتلش فرخواند و او را مورد آزار و اذیت جنسی قرار داد.
برگزارکنندگان ساندنس در پاسخ به پرسش‌هایی از این دست، حمایت قاطع‌شان را از مبارزه علیه چنین رفتارهایی اعلام کردند: «البته که پیشامدهایی که در جریان جشنواره رخ داده حال همه ما را بد کرده است. اما موضوعی نبود که ما از آن مطلع باشیم.» ردفورد تاکید کرد: «فکر می‌کنم گذشته را پشت سر می‌گذاریم و گمان نمی‌کنم او باعث توقف این رویداد بشود.»
امسال همزمان با حواشی مطرح‌شده در ارتباط با واینستین و رسوایی‌های اخلاقی‌اش، نگرانی‌هایی بابت خریداران حاضر در بازار فیلم ساندنس و آینده سینمای مستقل نیز وجود دارد. این که چه سرنوشتی در انتظار فیلم‌های جمع و جورتر خواهد بود در حالی‌که همه تا این اندازه متمرکز بر قیمت تولیدات هستند؟ این که کدام فیلم‌ها ارزش خرید دارند و آیا طی روزهای آینده بالاخره پخش‌کننده‌شان را در پارک سیتی خواهند یافت یا نه؟
استودیو آمازون («مریض بزرگ») و نتفلیکس («گل‌آلود») با پرداخت مبلغ‌های هفت رقمی و هشت رقمی، مهم‌ترین خریداران دو دوره گذشته بوده‌اند. اما اگر قرار باشد این دو غول بزرگ دنیای نمایش آنلاین بازار فیلم مستقل را قبضه کنند، چه بلایی به سر سینماهای نمایش‌دهنده فیلم‌های مستقل و لذت تماشای فیلم‌هایی از این دست بر روی پرده سینما خواهد آمد؟
اگرچه این احتمال وجود دارد که این نگرانی بی‌اساس باشد، چرا که آمازون به تهیه و تولید فیلم‌های بیش‌تری روی آورده و کم‌تر برای خرید فیلم‌های حاضر و آماده رقابت خواهد کرد. از سوی دیگر، دافعه‌ای از سوی فیلمسازان نسبت به نتفلیکس ایجاد شده، به ویژه کسانی که نمی‌خواهند فرصت نمایش بر روی پرده سینما را از دست بدهند و صرفا به سرویس پخش آنلاین اکتفا کنند. اما پرسش دیگری که در این میان مطرح می‌شود این است که اگر آمازون و نتفلیکس عقب بکشند آیا بازیکن جدیدی وارد میدان خرید فیلم‌های مستقل امسال خواهد شد یا نه.
پرسش دیگر این است که آیا ساندنس امسال دستاوردی برای اسکار 2019 به همراه خواهد داشت یا نه؟ سال گذشته، با دیده شدن فیلم‌هایی مانند «مرا به نامت صدا بزن»، «برو بیرون»، «گل‌آلود» و «مریض بزرگ» در فصل جوایز امسال، یکی از پربارترین دوره‌های این جشنواره رقم خورد.
همچنین در دوره‌های اخیر این جشنواره، فیلم‌هایی که نخستین‌بار در ساندنس به نمایش درآمده‌اند از قبیل «پسرانگی»، «ویپلش»، «منچستر بای دسی» و «بروکلین» همگی به جمعه مدعیان اصلی اسکار راه یافتند و جوایز را درو کردند.
مسئله این نیست که کیفیت فیلم‌های پذیرفته شده در جشنواره سال‌های اخیر بهتر شده است. نکته اینجاست که مدتی است رای‌دهندگان آکادمی اسکار توجه و تمایل بیش‌تری به سینمای مستقل نشان می‌دهند.
دوازده ماه پیش، اشاره به نام تیموتی شالامی حس خاصی را در شنونده بر نمی‌انگیخت و حالا، او یکی از مدعیان مهم اسکار رشته بهترین بازیگر مرد به شمار می‌رود. ستاره جوان «مرا به نامت صدا بزن» این روزها به شهرتی بی‌سابقه دست یافته و احتمالا، سال‌های پرمشغله‌ای را پیش رو خواهد داشت. در طول تاریخ برگزاری جشنواره ساندنس، استعدادهای ماندگار و درخشانی به صنعت سینمای امریکا معرفی شده‌اند. فیلمسازانی همچون کوئنتین تارانتینو، رایان کوگلر و دی ریز همگی نخستین‌بار در این جشنواره کشف و دیده شدند. بازیگرانی مانند جنیفر لارنس، جوزف گوردن لویت و مایکل بی جردن هم در صف استعدادهای کشف شده در این رویداد مستقل قرار دارند.
باید منتظر ماند و دید امسال، جشنواره ردفورد و یارانش چه برگ برنده‌ای برای رو کردن در فصل جوایز سال آینده خواهد داشت و آیا استعداد جدیدی را به سینمای امریکا معرفی خواهد کرد یا نه.
