به تازگی بخش جدیدی در قسمت بازیهای رایانه‌ای سایت به نام سانگ شات به راه افتاده است. این مطلب را از دست ندهید و با گیم شات در ادامه مطلب همراه باشید.
تا حالا دنیا را بدون موسیقی تصور کرده‌اید؟ یک نواخت و دیوانه کننده است. نه؟ بدون آن حالت کلافه بودن به شما دست می‌دهد؟ دلیل این موضوع را می‌شود در ماهیت موسیقی و نفوذ آن در زندگی بشر جست و جو کرد. موسیقی را به جرات می‌توان یکی از عواملی دانست که در زندگی ما نقشی انکار ناپذیر دارد. مجموعه‌ای از آواها و نت‌ها می‌توانند شما را به هیجان بیاورند، شاد یا غمگینتان کنند و حس ترحم یا نفرت را در شما برانگیزند. موسیقی به دلیل قدرت جادویی که در القا و انتقال حس و درونیات یک موضوع دارد، نقشی بسزا و بی‌بدیل را در صنعت‌های مدرن همچون سینما و بازیهای رایانه‌ای ایفا می‌کند. چه بسا فیلم‌ها و بازی‌هایی که به خاطر موسیقی‌شان در یاد‌ها مانده اند.
اهمیت و فلسفه وجودی موسیقی باعث شد که این فاکتور از ابتدای پیدایش صنعت بازیهای رایانه‌ای به جزئی جدایی ناپذیر از بازی‌ها تبدیل شد. بازیهای متعددی بوده‌اند که به خاطر موسیقی ساخته شده برای آن‌ها تحسین شده و در عین حال بازی‌هایی هم بوده‌اند که به خاطر ضعف در موسیقی مورد شماتت بازیکنان و منتقدان قرار گرفته‌‌اند. هنگامی که موسیقی یک بازی متناسب با جو آن عنوان ساخته شود، لذت بازی را دوچندان می‌کند ولی زمانی که کار یک بازی در بخش موسیقی بلنگد، دیگر از لذت بردن خبری نیست و آنجاست که بازی تبدیل به سوهان روح بازیکن تبدیل می‌شود.
اگر تا صبح هم صبر کنید؛ باز هم حرف درباره موسیقی هست. ولی مطالبی که خواندید را گفتیم تا شما عزیزان را برای بخش جدیدی که به تازگی ایجاد نموده‌ایم آماده کرده و پیش زمینه‌های آن را در ذهنتان به وجود آوریم.
با صحبت‌هایی که انجام دادیم تصمیم گرفتیم از این هفته با بخش سانگ شات که مرتبط با موسیقی در صنعت بازیهای رایانه‌ای است در خدمت شما دوستان باشیم. در سانگ شات علاوه بر اینکه هر هفته سعی می‌شود، یکی از بهترین موسیقی‌های ساخته شده برای بازیهای رایانه‌ای را انتخاب کرده و برای شما به نمایش بگذاریم؛ تلاش می‌کنیم که درباره پیدایش موسیقی در بازی‌ها، معرفی پیشگامان، بزرگان و آهنگسازان برجسته بازی‌ها و موارد دیگری همچون بهترین و بدترین بازی‌ها در زمینه آهنگسازی و موسیقی بپردازیم.
برای شروع و قسمت اول سانگ شات، این هفته به سراغ یکی از بهترین بازی های در زمینه موسیقی رفته‌ایم و این بازی چیزی نیست به جز نسخه اول سری بازیهای “مافیا” (Mafia).
بازی مافیا در سال 2002 در ابتدا برای رایانه‌های شخصی منتشر و با بازخورد بسیار خوبی از سوی بازیکنان و منتقدان مجلات و سایت‌های مختلف مواجه شد. این بازی بازیکن را در قالب شخصی به نام توماس آنجلو به شهری در آمریکای دهه 30 میلادی به نام Lost Heaven می‌برد که بهشت گانگسترها و خانواده‌های مافیایی است. مافیا در کنار سری بازیهای جی.تی.ای از اولین و بهترین بازیهای سبک جهان باز بود و با استفاده از گیم‌پلی نشات گرفته از حالت سندباکس به خوبی جای خود را در میان بازیکنان پیدا کرد.
ولادیمیر سیمونک
ولی عاملی که نمی‌توان اهمیت آن را کتمان کرد و یکی از مهمترین دلایل ماندگاری این بازی شد، موسیقی و آهنگ‌های ساخته شده برای این عنوان است. موسیقی بازی به شدت قوی و متناسب با جو حاکم بر بازی کار شده است و از همان ابتدای ورود به بازی بازیکن را در خود محو می‌کند. به شخصه هنگامی که بازی را اجرا می‌کردم، یک دل سیر موسیقی اصلی بازی را گوش می‌کردم و هنگامی که لذت کافی را می‌بردم به سراغ بازی کردن و گشت و گذار در شهر می‌رفتم.
آهنگسازی این بازی را هنرمند اهل جمهوری چک، ولادیمیر سیمونک (Vladimír Šimůnek) برعهده داشت. او اجرای قطعات ساخته شده برای بازی را به ارکستر سمفونی بوهمیا (Bohemia Symphonic Orchestra) سپرد که متشکل از هنرمندان و اساتید برجسته موسیقی شهر پراگ و کشور چک بود. این ارکستر سمفونی در سال 1961 تاسیس شد و بین سال های 2000 تا 2002 قطعات ساخته شده توسط سیمونک را به رهبری آدام کلمنس (Adam Klemens)، در استدیو B تئاتر ملی پراگ اجرا و ضبط کرد.
از میان قطعات ساخته شده برای این عنوان، قطعه اصلی (Main Theme) را برای شما انتخاب کرده‌ایم که بسیار زیبا، شنیدنی و خاطره انگیز است. سخن را کوتاه کرده و شما را به شنیدن این اثر ماندگار و به یاد ماندنی دعوت می‌کنیم. تا سانگ شات دیگری بدرود.
گیم شات
