چگونه با بیگانگان صحبت کنیم؟
جستجوی هوش فرا زمینی قبل از تأسیس موسسه-ستی(SETI) نیز انجام می شد. در ۲۱ آگوست سال ۱۹۲۴، مقامات آمریکایی یک روز ملی برای “سکوت رادیویی” تعیین کردند و از شهروندان خواستند به مدت پنج دقیقه در هر ساعت رادیوی خود را خاموش کنند تا ستاره شناسان بتوانند از گیرندۀ رادیویی قدرتمندی که در یک بالن شناور بود، استفاده کنند و سیگنال های رادیویی که از مریخ می رسند را گوش دهند. اگرچه سیاره سرخ در قرن گذشته بیش از هر زمان دیگر به زمین نزدیک بود، ستاره شناسان چیزی نشنیدند.
آرایه تلسکوپی آلن در موسسه جستجوی هوش فرازمینی -ستی(SETI) برای یافتن سیگنال های بیگانگان هوشمند بکار رفته است.
چنین سکوتی باعث ناراحتی شکارچیان بیگانگان شد، اما محققان هنوز امید داشتند. کهکشان ما یک مکان خیلی بزرگ است و در مقیاس کیهانی، زمان زیادی را صرف جستجوی موجودات فرازمینی نکرده ایم. بنابراین، تلاش هایمان روزی نتیجه بخش خواهد شد و با نژاد بیگانۀ هوشمند ارتباط برقرار خواهیم کرد. سوال این است که ما واقعأ چه تفاوتی با آنها داریم؟ اگر شخصأ آنها را ملاقات کنیم، ممکن است روند صحبت کردن با آنها به کندی صورت گیرد. حتی اگر سامانۀ ستاره ای مجاورمان، پروکسیما قنطورس، منزلگاه گونه های بیگانۀ هوشمند باشد، بیش از ۴ سال طول می کشد تا پیغام آنها به ما برسد.
بیشتر متفکران از جمله اخترفیزیکدان معروف کارل سیگن موافق است که ریاضیات می تواند مبنای بحث ما باشد. با در نظر گرفتن این مسئله، دانشمند بریتانیایی لانسلوت توماس هوگبن یک سیستم زبانی به نام استراگونسا(Astraglossa) را ابداع کرد. در این سیستم پالس های کوتاه بنام «علائم خطوط» که از طریق سیگنال های رادیویی منتقل می شوند اعداد را نمایش می دهند و نمادهای طولانی تر ِ پالس ها به نام «فلش» علائم ریاضیاتی مثل جمع یا تفریق را نشان می دهند. هوگبن بحث را به سمت نجوم پیش برد و گفت وقتی مبنای ریاضیات بین گونه های ما تعیین شود، چیزهای مشترک ِ زیادی با آنها خواهیم داشت. به طور کلی، دو گونۀ بیگانه که در مورد فضا با هم صحبت می کنند احتمالأ شبیه دو زمینی هستند که در مورد آب و هوا با هم حرف می زنند.
البته، هیچ تضمینی وجود ندارد که گونه های ما یکدیگر را بفهمند. درحالی که استراگونسا برای هوگبن و دانشمندان دیگر قابل فهم می باشد، اما برای بیگانگان می تواند نامفهوم باشد. متخصص زبان بیگانه شری ولز-جنسن به ستاره شناس ارشد موسسۀ ستی، ست شوستاک گفت: «ممکن است به لحاظ زبانی کاملأ نامفهوم باشیم. امروزه تقریبأ ۷۰۰۰ زبان بر روی سیاره زمین وجود دارد. فقط نزدیک به ۵۰% آنها دارای سیستم نوشتاری هستند. بنابراین نمی توانیم تضمین کنیم که بیگانگان سیستم نوشتاری داشته باشند.»
ولز-جنسن پیشنهاد می کند که بجای تکیه به زبان، بهتر است از یک رویکرد فراگیر استفاده کنیم، و بیشتر مواردی را به اشتراک بگذاریم. «در این مورد می توان چیزهای نوشتاری و فایل های صوتی و تصویری ارسال شود … مثلأ شامل فایل های صوتی از صحبت های مردم» اگر این کار کافی نبود به پیشنهاد “شوستاک” می توانیم کل اینترنت را مخابره کنیم.
وی افزود: «چنین کپسول بزرگی – حاوی متن، تصاویر، ویدیو و صدا – به فرازمینی های باهوش اجازه می دهد تا جامعۀ ما را رمزگشایی کنند و حتی سئوالاتی مطرح کنند و با ابزاری که در اختیار دارند، بتوانند پاسخ دهند. ارسال وب به این شکل با استفاده از فرستندۀ رادیویی چندین ماه طول می کشد. اما یک لیزر قدرتمند که بیت هایی شبیه یک فیبر نوری را منتقل می کند، می تواند این داده ها را ظرف چند روز ارسال کند.» اگر چنین رویکردی عملی شود، می تواند یک دیالوگ معنادار بین ما و فرازمینی ها برقرار کند. اصل این مقاله در مجله RealClearScience منتشر شده است.
برگرفته از space
