نقد و بررسی Ultimate Marvel Vs. Capcom 3

“به قلم پرهام آقاخانی”

در دسامبر سال 2013 بود که Ultimate Marvel Vs. Capcom 3 و به دلیل اتمام قرارداد کپکام با مارول و دیزنی، از روی تمام فروشگاه‌ها پاک شد. در طول این 3 سالی که از این اتفاق گذشت، آینده‌ی سری در هاله‌‌ای از ابهام قرار داشت تا این که در PlayStation Experience 2016 بود که کپکام همه را با خبر عرضه مجدد این بازی روی کنسول‌های جدید و همچنین برای اولین بار روی PC، شگفت زده کرد. حالا که بازی برای تمام پلتفرم‌های مقصدش متشر شده، باید ببینیم آیا این بازی توانسته هنوز جذابیتش را بعد از 6 سال حفظ کند و همه را تا عرضه MvC:I سرگرم نگه دارد، یا این که یک تلاش ناموفق است.

درکمال تعجب، این بار و برای اولین بار در سری، با یک داستان در قالب یک کمیک کوتاه به قلم Frank Tieri روبرو هستیم که سعی می‌کند تا دلیل مبارزات بین کارکتر‌های مارول و کپکام را توجیه کند. در این کمیک (که هم در خود بازی موجود است و هم به صورت فیزیکی قابل تهیه است) آلبرت وسکر با ابر شرورهای دنیای مارول ارتباط برقرار می‌کند تا موجبات تلفیق دو دنیا، متحد شدن با هم و سپس تسخیر آن‌ها را به انجام برسانند. ولی فقط یک مانع وجود دارد و آن هم تامین انرژی موجود برای این کار است. پس آن‌ها سعی می‌کنند با استفاده از انرژی گالاکتوس این کار را انجام دهند. در ابتدا این امر به خوبی پیش می‌رود و مبارزان هر دو دنیا که نمی‌دانند اوضاع از چه قرار است، به مبارزه با هم می‌پردازند. ولی ناگهان وضعیت خراب‌تر شده و گالاکتوس سعی در نابودی زمین می‌کند. برای همین، همه با هم متحد می‌شوند تا با شکست دادن گالاکتوس، از این واقعه و نابودی هر دو دنیای مارول و کپکام جلوگیری کنند.

کسی از اکثر بازی‌های فایتینگ انتظار خط داستانی ندارد. پس این که سازندگان قصد داشته‌اند تا دلیلی برای وقایع داخل بازی ارائه دهند و باعث شوند بازیکن به تجربه‌ی چندباره‌ی بخش آرکید برای دیدن تمام پایان‌ها ترغیب شود، قابل تحسین است. ولی چیزی که کار را خراب می‌کند، پایان‌های بسیار کوتاه و در حد چند ثانیه‌ی هر مبارز است. تمام پایان‌های بازی در کمال تعجب فقط به دو تصویر ثابت و چند خط متن ختم می‌شوند و هیچ جذابیتی ندارند. ولی تا وقتی که گیم پلی بازی تا این حد می‌درخشد و به شدت اعتیاد آور است، چه کسی به مشکلات بخش داستانی ناخواسته و ناقص آن اهمیت می‌دهد؟

خوشبختانه بازی از لحاظ گیم پلی و نسبت به نسخه‌های قبلی سری، واقعا پیشرفت عالی‌ای دارد. سیستم گیم پلی بازی چیزی شبیه به بازی Killer Instinct است؛ یعنی بازی تماما بر روی انجام کامبوها تمرکز دارد. تمام حملات با یک Opener (حرکات ابتدایی مثل مشت و لگد) شروع می‌شوند که در صورت برخورد، راه را برای ادامه دادن ضربات و ایجاد یک زنجیره باز می‌کنند. البته بازی های‌ این سری نسبت به Killer Instinct، سه تفاوت بسیار بزرگ دارند. اول این که تمام مبارزات به صورت 3v3 انجام می‌شود و در هر زمان که بخواهید، می‌توانید یاران خودتان را برای کمک کردن فرا بخوانید. هرچند اگر آنها در حین کمک به شما ضربه بخورند، چند برابر حالت عادی صدمه می‌بینند. دوم این که هیچ محدودیتی در انجام کامبوها وجود ندارد (در Killer Instinct با رد شدن از محدودیت کامبو، مقدار ضربه وارده کم‌تر می‌شود) و حریفتان می‌تواند تا ابد به انجام کامبویش ادامه دهد. تفاوت آخر هم این است که در این بازی (و البته به غیر از Team Aerial Counter) چیزی مشابه توانایی Combo Breaker وجود ندارد. پس اگر در کامبوهای حریفتان  و مخصوصا حرکات Infinite گرفتار شوید، تقریبا هیچ راه نجاتی نخواهید داشت؛ مگر این که حریفتان اشتباهی در وارد کردن حرکات انجام داده و به شما اجازه فرار دهد.

برای همین اجرای کامبوها و زمان‌بندی درست آن‌ها در این بازی اهمیت بسیار بالایی دارد. خوشبختانه اگر اجرای کامبوها در Marvel Vs. Capcom 2 یا نسخه‌های قبلی آن برایتان کار سختی بوده و اغلب نمی‌توانستید درست از قابلیت‌های کارکترها و یا تکنیک‌های پیشرفته استفاده کنید، جای نگرانی‌ای نیست. چون در این نسخه اجرای حرکات و کامبوها، آسان‌تر از نسخه‌های پیشین شده است. هرچند این مورد باعث شده تا سیستم کنترلی بازی نسبت به حرکات کنترلر شما بسیار حساس شود و ممکن است در برخی موارد، هایپر کامبوهای اشتباهی را فعال کنید. شاید تنها نکات منفی‌ای که در مورد گیم پلی وجود دارد، این است که اولا اشتباهاتی در محاسبه برخورد دو هایپر کامبو به هم وجود دارد و دوما، اجرای برخی تکنیک‌ها و کامبوهای مرگبار بازی و آن هم بدون هیچ گونه خطایی، با یک گیم پد به سختی امکان پذیر است. ولی از این مشکلات که بگذریم، اصلا چگونه باید این کامبو‌ها را یاد بگیریم؟ برای این کار دو راه دارید: یا خودتان آستین‌هایتان را بالا بزنید و بدون کمک، کامبوهای خودتان را خلق کنید یا این که سری به راهنما‌های آنلاین و بخش ماموریت‌های بازی بزنید.

بازی در کل از سه مود بهره می‌گیرد: مود آفلاین، مود آنلاین و مود Heroes & Heralds. مود آفلاین بازی از چهار بخش آرکید، Versus، تمرینی و ماموریت‌ها تشکیل شده است. بخش آرکید از 6 مبارزه با تیم‌های تصادفی و یک باس فایت نهایی با گالاکتوس و Heraldهایش (دکتر دووم، آلبرت وسکر، Dormammu و آکوما) تشکیل شده است که در 5 درجه سختی مختلف در دسترس هستند. بخش Versus نیز مانند سایر بازی‌های فایتینگ است ولی در کمال تعجب امکان مبارزه با CPU را در آن نخواهید داشت و این ویژگی پس از 6 سال هنوز به بازی اضافه نشده است. بخش‌ ماموریت‌ها شامل 10 چالش برای هر کارکتر است که تعدادی از کامبو‌های آن‌ها را نیز به شما می‌آموزد و در نهایت، شاهد بخش تمرینی هستیم که قاعدتا نیازی به معرفی ندارد.

و حالا در مورد مود آنلاین. متاسفانه باید بگوییم وضعیت این مود چندان خوب نیست؛ چون کیفیت سرورها و ارتباطات بازی متغیر است. در برخی مواقع با لگ وحشتناک، افت فریم و نبود حریف روبرو می‌شوید و در سایر مواقع نیز، وارد مبارزاتی بسیار روان می‌شوید و به سرعت می‌توانید تا حریف جدیدی پیدا کنید. همچنین هیچ تغییری در سیستم یافتن حریف ایجاد نشده و تنها فیلترهای یافتن آن‌ها، به تعیین منطقه و میزان تجربه محدود می‌شود. بنابراین اگر دیدید که نمی‌توانید مانند بازی‌های فایتینگ فعلی، تا یافتن حریف در بخش تمرینی منتظر بمانید یا مانند این منتقد وارد لابی Ranked Match‌ای شدید که طرف مقابل در آن مشغول نعره کشیدن داخل میکروفنش بود، تعجب نکنید!

البته باید بگوییم که به احتمال زیاد ممکن است لذت چندانی از بخش آنلاین نبرید؛ مگر این که با دوستانتان مبارزه کنید یا به گروه‌هایی که برای یافتن حریف تشکیل شده‌اند بپیوندید و در آن‌جا شخصی را برای بازی کردن پیدا کنید. یکی از دلایل این امر این است که اجرای تکنیک‌ها و کامبوهای مرگبار این بازی، آن هم بدون هیچ گونه خطایی، با یک گیم پد به سختی امکان پذیر است و یک Arcade Stick گزینه بهتری به نظر می‌رسد که عده بسیاری از مبارزان بخش آنلاین نیز از آن‌ها استفاده می‌کنند. دلیل دوم، سیستم Matchmaking بازی است که در بعضی مواقع ممکن است شما را با حریفانی بسیار قدرتمندتر از خودتان روبرو کند. دلیل سوم نیز این است که اکثریت مبارزان بخش آنلاین، در طول این 6 سال مشغول تمرین بوده‌اند و هیچ رحمی به شما نخواهند کرد. در نتیجه فقط با یک اشتباه کوچک، باید چند ثانیه‌ای را به نظاره‌ی نحوه‌ی له شدن مبارزتان توسط کامبوهای حریف بپردازید که اصلا صحنه‌ی خوشایندی نیست.

و اما مود Heroes & Heralds. این مود یک ترکیب از بخش‌های آنلاین و آفلاین است. شما در این مود وظیفه دارید تا از بین گروه‌های Team Heroes (با هدف نجات زمین) و Team Heralds (با هدف تسخیر زمین برای گالاکتوس) یکی را انتخاب کرده و به نبرد با تیم حریف بپردازید تا مناطق خاصی را از چنگ آن‌ها در آورید. نکته جالب اینجاست که در این مود، شما قادر به دریافت کارت‌های مختلف (با تصاویری از کارکترهای مختلف مارول و کپکام) و ساخت Deck هستید که باعث می‌شوند تا قدرت‌های ویژه‌ای برایتان فعال شود. انجام این مود در حالت آفلاین، باعث باز شدن رنگ‌های Herald برای کارکترها، باز شدن Titleهای جدید برای استفاده در Battle Card و دریافت کارت‌های جدید می‌شود. ولی بخش آنلاین آن بی‌مصرف به نظر می‌رسد. چون بخش آنلاین این مود، همان مود آنلاین معمولی بازی است؛ ولی با یک سیستم Faction بی‌مصرف که در صورت پیروزی گروهتان، هیچ جایزه خاصی هم نمی‌گیرید.

لیست مبارزان بازی شامل 50 کارکتر مختلف می‌شود که برخلاف چیزی که ممکن است تصور کنید، واقعا خوب است. مخصوصا در مورد اکثر تازه واردها که شامل مبارزانی مثل نمسیس، ددپول، فرانک وست، Dormammu، آلبرت وسکر و گوست رایدر می‌شود. ولی یک مشکل که در این میان مطرح است، این است که آیا واقعا نیازی به وجود کارکترهایی مثل M.O.D.O.K.، She-Hulk و Hsien-Ko در لیست مبارزان بازی بود؟ بعضی از این مبارزان معمولا طرفداران زیادی ندارند و به شخصه عقیده دارم که می‌شد به جای آن‌ها از کارکترهای دیگری مثل Demitri، Batsu، Punisher و یا Blade استفاده کرد.

نکته جالبی که در مورد این بازی به چشم می‌خورد، این است که گرافیک “سِل شِید” بازی همچنان و پس از 6 سال، چشم نواز به نظر می‌رسد. رنگ بندی جالب محیط‌ها و ظاهر سِل شِیدگونه کارکترها، به همراه استفاده از رنگ‌های زنده در آن‌ها، واقعا باعث به وجود آمدن یک استایل گرافیکی زیبا در بازی شده است و حتی شاید باعث شود که فکر کنید بازی‌ای مثل Street Fighter V با آن گرافیک تکنیکی خوبش، در برابر UMvC3 از لحاظ گرافیکی پایین‌تر باشد. از همه بهتر این که بازی به شدت برای PC بهینه شده است. ولی در کمال تعجب تنظیمات گرافیکی بازی به شدت محدود است! تنظیمات گرافیکی بازی تنها به رزولوشن، حالت صفحه (تمام صفحه یا پنجره کوچک)، Antialiasing، کیفیت تکسچرها (خیلی کم یا خیلی زیاد) و کیفیت افکت‌ها (کم، متوسط یا زیاد) خلاصه می‌شود. پس با این حساب، یک سری از تنظیمات مهم مانند V-Sync را باید از کنترل پنل کارت گرافیکتان برای بازی فعال کنید. همچنین به طرز عجیبی، تغییر کیفیت تکسچرها تاثیر چندانی بر روی مدل‌های کارکترها ندارد و فقط روی تکسچرهای پس زمینه اثر می‌گذارد.

خدا را شکر که بازی از موسیقی‌هایی به سبک نسخه پیش (MvC2) بهره نمی‌برد! علاوه بر موسیقی‌های مخصوص هر مرحله و درست همانند بسیاری از بازی‌های این سبک، اکثریت موسیقی‌ها بر اساس کارکترها تنظیم شده‌اند و هر کارکتر، موسیقی تم مخصوص خودش را دارد. بعضی از این موسیقی‌ها نیز، ریمیکس‌هایی از بازی‌های قبلی آن کارکترها هستند. مثلا موسیقی مخصوص Zero، در واقع ریمیکسی از موسیقی زمان رویارویی او با X در بازی Megaman X2 است یا موسیقی‌های مخصوص Phoenix Wright، ریمیکسی از موسیقی‌های Objection و Cornered در نسخه اول هستند که قطعا برای کسانی که این بازی‌ها را انجام داده‌اند، نوستالژیک خواهند بود.

بازبینی تصویری

نکات مثبت

سیستم مبارزه بهتر برای تازه واردان

گیم پلی جذاب و اعتیاد آور

پورت بسیار خوب

نکات منفی

باس بخش آرکید (گالاکتوس و Heraldهایش)

نبود بخش Versus علیه CPU

مشکلات متعدد بخش آنلاین

مود آنلاین Heroes & Heralds بی‌مصرف به نظر می‌رسد

برخی مشکلات، باگ‌ها و گلیچ‌ها

سخن آخر

پورت جدید Ultimate Marvel Vs. Capcom 3 تقریبا هیچ فرقی با نسخه کنسول‌های نسل قبل ندارد؛ ولی همچنان توانسته تا یک بازی پرهیجان و سرگرم کننده باقی بماند. اگر این بازی را روی کنسول‌های نسل قبل خود در اختیار دارید، دلیل چندانی برای خرید دوباره آن نخواهید داشت. ولی اگر تا حالا این سری را تجربه نکرده‌اید، اکنون بهترین فرصت برای انجام آن است.

نقد بازی بر مبنا نسخه PC صورت گرفته است

Verdict

The new port of Ultimate Marvel Vs. Capcom 3 almost doesn’t have any differences compared to the last gen consoles’ version; but still, it managed to stay an exciting and enjoyable game. If you have the game on your last gen consoles, there’s almost no reason to buy it again. But if you never tried the series before, now is the best time to do it.

Pros

Newcomer-friendly battle system

Exciting & addicting gameplay

Very nice PC port

Cons

Arcade mode boss fight (Galactus & his heralds)

No options to play versus CPU

Several online connectivity issues

Heroes & Heralds online mode seems useless

The KO text and battle card icons look terrible due to upscaling

Some problems, bugs & glitches

Final Score: 8 Out Of 10