پیش نمایشی بر Marvel vs. Capcom: Infinite
“به قلم پرهام آقاخانی”
شاید زمانی که X-Men: Children of the Atom عرضه شد، کمتر کسی فکرش را می‌کرد که همکاری بین کپکام و مارول بیشتر از این شده و یا به ساخته شدن بازی‌های بزرگتری بیانجامد. ولی این همکاری‌ها به قدری ادامه یافت که در نهایت باعث شکل گیری یکی از بزرگترین عناوین Crossover در تاریخ بازی‌های فایتینگ شد؛ عنوانی که قهرمانانی از دو کمپانی بزرگ را در برابر یکدیگر قرار می‌داد و Marvel vs. Capcom نام داشت. امسال قرار است تا پس از 6 سال، شاهد نسخه‌ای جدید از این سری باشیم؛ عنوانی که تغییرات شگرفی را نسبت به نسخه‌های پیشینش به خود دیده و زمان زیادی نیز تا عرضه‌ی آن باقی نمانده است.
داستان تولید
بعد از عرضه‌ی Ultimate Marvel Vs. Capcom 3 در سال 2012 برای کنسول دستی PSVita، مدت قراردادی که بین مارول و کپکام انجام گرفته بود، به اتمام رسید. ولی متاسفانه دیزنی که مالک مارول محسوب می‌شد، به خاطر استفاده بیشتر از استودیوهای داخلی‌اش، اجازه‌ی تمدید این قرارداد را صادر نکرد. برای همین، تمامی بازی‌های این سری از فروشگاه‌های آنلاین حذف شدند و آینده‌ی سری Marvel vs. Capcom در هاله‌ای از ابهام فرو رفت. اوضاع به همین منوال ادامه یافت تا این که در ماه May سال 2016، کمپانی دیزنی اعلام کرد که دیگر تمایلی به ساخت بازی به صورت داخلی ندارند و قصد دارند تا دوباره از استودیوهای Third Party برای ساخت بازی بهره بگیرند. به همین خاطر، شایعات فراوانی منتشر شد که خبر از همکاری دوباره‌ی کپکام با مارول و دیزنی می‌داد و حتی تریلر غیر واقعی‌ای نیز از نسخه‌ی چهارم Marvel vs. Capcom در سطح اینترنت پخش شد. شایعه پراکنی‌ها و گمان‌ها همینطور ادامه یافت تا این که بالاخره در سوم دسامبر 2016 و در مراسم PlayStation Experience، ساخت این بازی به طور رسمی توسط کپکام تایید شد.
باید منتظر چه بود
Marvel vs. Capcom: Infinite برخلاف نسخه‌های پیشینش و برای اولین بار در تاریخ سری، از یک خط داستانی بهره می‌برد. شخصیت منفی اصلی سری Mega Man X یعنی سیگما، برای نابودی انسان‌ها با Ultron متحد و تلفیق می‌شود تا جسمی واحد با نام Ultron Sigma را شکل دهند. سپس آن‌ها با بدست آوردن دو سنگ ابدی (Infinity Stone)، موفق می‌شوند تا دنیاهای مارول و کپکام را باری دیگر با هم تلفیق کرده و آزگارد را تصرف کنند. قهرمانان هر دو دنیا نیز با توجه به این موضوع و قدرت بیش از اندازه‌ی Ultron Sigma، تصمیم می‌گیرند تا راه چاره‌ای بیاندیشند و در نهایت بر سر آزاد سازی Thanos برای استفاده از کمک او در مبارزه، با هم درگیر می‌شوند. در میان این همه آشوب، Jedah و Dormammu نیز با هم متحد می‌شوند تا با استفاده از Symbioteها، هیولاهای بزرگی را شکل داده و کار قهرمانان را بیشتر از این سخت کنند.
علاوه بر بخش داستانی، MvC:I حاوی سایر مودهای متداول این سبک است. بازی از مودهای آنلاین، مبارزه Versus مقابل هوش مصنوعی یا حریف انسانی، ماموریت‌ها و همچنین بر خلاف عنوان فایتینگ قبلی کپکام یعنی استریت فایتر 5، از بخش آرکید نیز بهره می‌برد. با مبارزه در این بخش‌ها، بازیکن همچنین می‌تواند تا به آزاد سازی محتویات اضافه (تصاویر، موسیقی‌ها و پایان‌های مختص به هر کارکتر) در بخش گالری بازی که با نام آرشیوهای دکتر لایت (Dr. Light) معرفی می‌شود، بپردازد.
از لحاظ تعداد مبارزان قابل بازی، این عنوان در حالت عادی شامل 30 مبارز و با DLC، شامل 36 مبارز خواهد بود. 26 عدد از این مبارزان در نسخه‌های قبلی سری بازی‌های مارول و کپکام (و مخصوصا Ultimate Marvel vs. Capcom 3) حضور داشته‌اند و این بار فقط شاهد 10 کارکتر کاملا جدید در سری هستیم که عبارتند از:
Black Panther: یک پادشاه جنگجو از یک کشور خیالی آفریقایی به نام Wakanda. او وارث یک سلسله‌ی طولانی سلطنتی و دارنده‌ی لقب پلنگ سیاه است که در کشورش تنها به رئیس قبیله‌ی Panther داده می‌شود. (DLC)
Captain Marvel: یکی از اعضای بالارتبه‌ی گروه Avengers با نام اصلی Carol Danvers. او همچنین با نام‌های Ms. Marvel و Warbird و Binary نیز در کمیک‌های مارول مورد خطاب قرار داده شده است.
Gamora: خدمتکار و آدم کش سابق Thanos. او بعد از فهمیدن نقشه‌های Thanos برای نابودی جهان، راه خودش را از او جدا کرده و اکنون در گروه Guardians of the Galaxy تمام تلاشش را وقف مبارزه با جنایتکاران حاضر در کهکشان کرده است.
Jedah Dohma: آنتاگونیست اصلی نسخه سوم سری Darkstalkers. او یک اهریمن قدرتمند است که قصد دارد تا به هر قیمتی که شده، نظم را به قلمروی شیطانی Makai بازگرداند؛ حتی اگر این امر به مرگ عده‌ای بیانجامد.
Monster Hunter: یکی از شکارچی‌های حاضر در سری‌ای با همین نام. هنوز هیچ اطلاعاتی در مورد ظاهر و یا نقش او در داستان بازی منتشر نشده است. (DLC)
X: کارکتر اصلی سری Mega Man X. او یک شکارچی Maverick کلاس S است که توسط دکتر توماس لایت (سازنده‌ی مگامن اصلی) ساخته شده و طراحی خاص او توسط Dr. Cain برای ساخت نسل جدیدی از روبات‌ها با نام Reploid مورد استفاده قرار گرفت.
Sigma: فرمانده ارشد سابق نیروی نظامی شکارچیان Maverick و شخصیت منفی اصلی سری Mega Man X. او پس از آلوده شدن به ویروس Maverick، به تدریج شخصیت خودش را از دست داده و با هدف تکامل Reploidها، علیه انسان‌ها قیام می‌کند. (DLC)
Winter Soldier: دوست و همراه استیو راجرز (کاپیتان آمریکا) با نام اصلی James Buchanan “Bucky” Barnes. او پس از وقایع جنگ جهانی دوم و در شرایطی که تصور می‌شد که مرده باشد، توسط روس‌ها پیدا شده و بعد از آزمایشات بسیار و شست و شوهای مغزی، تحت نام Winter Soldier به یکی از آدم کش‌های حرفه‌ای آن‌ها تبدیل شد. (DLC)
Ultron: روباتی بسیار قدرتمند که در کمیک‌ها توسط Hank Pym یا همان Ant-Man ساخته شده است. او در ابتدا بسیار مطیع بود ولی با گذشت زمان به تدریج هوش خودش را تکامل داده و بر علیه سازنده‌اش قیام کرد. در نسخه‌ی سینمایی، او توسط تونی استارک و بروس بنر ساخته شده و سعی در نابودی بشریت می‌کند.
Unannounced Capcom Character: متاسفانه اطلاعات و هویت آخرین مبارز از کمپانی کپکام هنوز فاش نشده است. (DLC)
سیستم مبارزه‌ی بازی درست همانند نسخه‌های پیشین بر پایه‌ی کامبوهای پی در پی بنا شده است؛ ولی تغییرات بزرگی در آن ایجاد شده است. اولین تغییر بازی، استفاده از سیستم 2 برابر 2 به سبک عناوینی مثل Marvel vs. Capcom 1 و Street Fighter X Tekken است. ولی بر خلاف عناوین فوق، بازیکن می‌تواند تا در هر لحظه‌ای که می‌خواهد، مبارز دومش را وارد زمین مبارزه کرده و حملات دیگری را توسط سیستم Active Flow تدارک ببیند. هرچند این موضوع باعث شده است تا سیستم Assistها (حرکات پشتیبانی کننده‌ی یارهای همراه) به طور کامل از بازی حذف شود.
دومین تغییر، اضافه شدن کامبوهای اتوماتیک به سبک عنوان The King of Fighters XIV برای بازیکنان جدید و کم تجربه است. این کامبوها از یک سری حملات از پیش تعیین شده و همچنین یک حمله‌ی Super Move خاص تشکیل شده‌اند که با فشار دادن پی در پی دکمه‌های خاص، اجرا می‌شوند. البته درست برخلاف عنوان مذکور، این کامبوها میزان ضربه‌ای برابر با اجرای آن‌ها به صورت معمولی را به حریف وارد می‌کنند.
آخرین تغییر نیز اضافه شدن سنگ‌های ابدی (Infinity Stone) از عنوان Marvel Super Heroes به این بازی است که تاثیر بسیار زیادی روی آن گذاشته است. بازیکن می‌تواند تا قبل از شروع مبارزه، یکی از 6 نوع سنگ موجود را انتخاب کرده و از ویژگی‌های خاص آن‌ها استفاده کند که این کار با دو حرکت Infinity Surge و Infinity Storm انجام می‌پذیرد. با اجرای یک Infinity Surge، می‌توان حرکت منحصر به فرد هر سنگ را در حین مبارزه و با مصرف مقدار اندکی از نوار انرژی مربوط به آن‌ها انجام داد. ولی در شرایطی که نوار مذکور تا انتها پر شده باشد، می‌توان از Infinity Storm استفاده کرد که باعث اجرای تکنیک بسیار قدرتمندتر آن سنگ می‌شود. به عنوان مثال، حرکت Infinity Surge سنگ Soul می‌تواند مقداری جان از حریف بدزدد ولی حرکت Infinity Storm آن باعث احیا شدن هم تیمی بازیکن می‌شود.
سازندگان در مورد بازی چه می‌گویند
بر طبق گفته‌های آقای Mike Jones، مدیر اجرایی تولید در استودیوی بازی سازی مارول، MvC:I طوری طراحی شده تا همانند بازی‌های پیشین سری، عنوانی سخت و حرفه‌ای ولی در عین حال ساده سازی شده و ظریف باشد تا عده‌ی بیشتری از مخاطبان بتوانند از آن استفاده کنند. آقای Bill Rosemann نیز در مورد وجود یک بخش داستان در بازی، عنوان کرد که این رویه به خاطر توجه زیاد مارول بر روی داستان‌های موجود در پروژه‌های مختلف آن‌ها در زمینه‌های فیلم، سریال و بازی‌های ویدیویی است. به عبارتی دیگر، آن‌ها با این کار می‌خواستند تا طرفداران کمیک‌ها و بخش سینمایی و تلویزیونی‌شان را به بازی جذب کنند.
سازندگان بازی در کپکام نیز اظهار کرده‌اند که واکنش بسیار منفی طرفدارنشان نسبت به عنوان Street Fighter V باعث شده تا با حساسیت بیشتری بر روی این بازی کار کنند. به همین خاطر قرار است که این بازی از محتویات تک نفره‌ی بیشتری نسبت به بازی‌های پیشین این کمپانی بهره ببرد.
دیگران چه می‌گویند
خوشبختانه سیستم مبارزه‌ی بازی با واکنش‌های بسیار مثبتی از سوی طرفداران بازی روبرو شده است. تمامی کسانی که در طی نمایشگاه‌های مختلف به دموهای بخش Versus بازی دسترسی داشته‌اند، رضایت خود را از گیم پلی این بازی اعلام کرده‌اند. ولی متاسفانه به جز این مورد، وضعیت بازی در سایر بخش‌ها چندان باب میل طرفداران نیست.
از مهم‌ترین انتقادات طرفداران می‌توان به نبود یک سری از معروف‌ترین شخصیت‌های مارول از سری‌های X-Men و Fantastic Four همانند Wolverine و Dr. Doom اشاره کرد که بدون استثنا در تمامی نسخه‌های این سری حضور داشته‌اند. همچنین مبارزان کپکام نیز به همین اندازه مورد انتقاد قرار گرفته‌اند و عده‌ی بسیاری نسبت به حضور دوباره‌ی کارکترهایی مثل اسپنسر و آرتور، و همچنین وجود برخی رقابت‌های بی منطق مثل کریس برابر نمسیس (به جای جیل ولنتاین یا آلبرت وسکر) اعتراض کرده‌اند.
انتقادات بسیاری نیز روانه‌ی ظاهر و صداگذاری بازی شده است. بسیاری از طرفداران اعتقاد دارند که گرافیک بازی پسرفت شدیدی نسبت به نسخه‌ی قبلی دارد و طراحی یک سری از کارکترها نیز بسیار نامناسب صورت پذیرفته است. همچنین شکایت‌های بسیاری نیز نسبت به طراحی جدید HUD وارد شده است که به همین خاطر، عده‌ی بسیاری این عنوان را به یک بازی طراحی شده برای دستگاه‌های موبایل تشبیه کرده‌اند.
انتظارات ما
با این که بازی قرار است تا برای اولین بار در تاریخ سری، از یک بخش داستانی بهره ببرد و اگر از حق نگذریم، این داستان نیز در کل بسیار جالب به نظر می‌رسد؛ ولی مشکل اصلی اینجاست که کپکام هیچ وقت داستان گوی خوبی در عناوین فایتینگش نبوده و نمونه‌ای از این امر کاملا در بخش داستانی استریت فایتر 5 و پتانسیل هدر رفته‌ی آن قابل رویت است. حالا در این بازی با چندین تهدید بزرگ از سوی تعداد زیادی از شخصیت‌های منفی هر دو دنیای مارول و کپکام روبرو هستیم که باید در داستان به تمام آن‌ها و به میزان مناسبی پرداخته شود. با توجه به این موضوع، امیدواریم که کپکام بتواند یک داستان قابل قبول و توجیه کننده را به مخاطبان ارائه دهد تا این بخش همانند یک جزء بی‌مصرف جلوه نکند.
از طرفی دیگر نمی‌توان گرافیک بازی را نادیده گرفت و باید گفت که طرفداران واقعا حق دارند. با این که گرافیک بازی از نظر فنی و به لطف موتور آنریل 4 خوب است، ولی متاسفانه نبود جلوه‌های هنری مناسب باعث شده تا این گرافیک مناسب به نظر نرسیده و حتی در بعضی صحنه‌ها نیز واقعا بی روح و مرده باشد. بعضی کارکترها نیز واقعا بد طراحی شده‌اند که از میان آن‌ها می‌توان به دانته (که موهایش به طرز عجیبی تغییر رنگ داده!) و یا حتی موریگان و کاپیتان آمریکا اشاره کرد. از طرفی دیگر نیز با HUD بازی روبرو هستیم که حتی نسبت به عناوین قدیمی‌ای مثل X-Men: COTA واقعا ساده و زشت به نظر می‌رسد و آن ظرافت خاص سایر عناوین کپکام را ندارد. خوشبختانه در این چند وقت اخیر، کپکام بهبودهای بسیار مناسب و امیدوار کننده‌ای را روی مدل سازی‌ها و گرافیک بازی انجام داده است. بنابراین تا زمان عرضه همچنان می‌توان به بهتر شدن وضعیت این بخش‌ها نسبت به نمایش‌های فعلی امید داشت.
در انتها باید در مورد سیستم کامبوهای اتوماتیک صحبت کرد. این سیستم، واقعا سیستم جالبی است و می‌تواند همانند عنوان KOF XIV حسابی به کمک بازیکنان تازه کار بیاید. اما نکته نگران کننده اینجاست که این کامبوهای اتوماتیک برخلاف عنوان مذکور هیچ کاهش قدرتی نسبت به حالت عادی ندارند و با این که می‌توان آن‌ها را توسط منوی تنظیمات غیرفعال کرد، ولی به احتمال زیاد عده‌ی بسیاری از بازیکنان حاضر به انجام این کار نخواهند شد. چون با استفاده از این سیستم، هر کسی می‌تواند تا بدون زحمت خاص و فقط با فشردن مداوم دکمه‌ها، به اجرای حملات مرگبار بپردازد. بنابراین امیدواریم که کپکام در پیاده سازی این ایده دقت لازم را به خرج داده باشد وگرنه عواقب آن به شدت ناگوار خواهد بود.
سخن آخر
وضعیت فعلی Marvel vs Capcom: Infinite اصلا خوب به نظر نمی‌رسد. با این که گیم پلی بازی بسیار جذاب است، ولی نمایش‌های بد این بازی و برخی سخنان سوال برانگیز سازندگان، باعث بدنامی آن شده‌اند. به همین خاطر، این که بازی در نظر کاربران موفق ظاهر شده یا به فاجعه‌ای دیگر در لیست بازی‌های کپکام اضافه می‌شود را فقط با گذر زمان و عرضه‌ی بازی می‌توان یافت. Marvel vs. Capcom: Infinite در نوزدهم سپتامبر 2017 (بیست و هشتم شهریور 1396) برای پلتفرم‌های PC و PlayStation 4 و Xbox One عرضه خواهد شد.
