بخشی از صحبت‌های کنفرانس شب قبل منصوریان را مرور می‌کنیم: «در دقایق آخر بازی خط هافبک ما و منتظری مالک بازی بودند. با حضور جباری ریتم تیمی بهتر شد و مالکانه بازی کردیم. علاقه داریم فوتبال تماشاگرپسندی را به نمایش بگذاریم.» با نمایش استقلال از زمان حضور جباری، این ادعای منصوریان درست به نظر می‌رسد. استقلال زمانی از جباری استفاده کرد که نیاز داشت دقایق پایان بازی، توپ را به تراکتورسازی ندهد.
با حضور جباری، این برنامه استقلال به درستی پیاده شد. به عنوان مثال، در دقیقه ۸۵،۱۷ به مدت شصت ثانیه استقلال مالک توپ بود. در این یک دقیقه، استقلالی‌ها ۲۶ پاس متوالی به هم دادند. پاس‌هایی که نقش پررنگ جباری در آن دیده می‌شود. در این پاس‌کاری، به غیر از رحمتی و مهدی قائدی، هر ۹ بازیکن دیگر استقلال سهمیم بودند. حلقه‌ای که از پژمان منتظری شروع و به خود او ختم شد.
در گرافی که از این ۲۶ پاس متوالی استقلال کشیده‌ایم، مشخص است که به غیر از دو صحنه، هیچ کدام از بازیکنان با توپ حرکت نکردند. فقط یک مرتبه شجاعیان و یک بار هم انصاری پا به توپ حرکت کردند تا ضد حمله‌ای ترتیب دهند. ولی زمانی که توپ به جباری می‌رسد، شماره هشت استقلال دوباره جوگیری را از خط مهاجم می‌گیرد و توپ را به عقب برمی‌گرداند.
با دنبال کردن فلش این پاس‌های متوالی، توپ بعد از ۲۶ پاس در خط دفاع به پژمان منتظری می‌رسد. اتفاقی که دو حالت از استقلال را نشان می‌دهد. حالت مثبت قضیه این است که استقلال تبحر خوبی در پاس‌های متوالی پیدا کرده و می‌تواند با حفظ توپ، حریف را در بازپس‌گیری توپ ناکام بگذارد. حالت بد قضیه هم این است که استقلال بعد از ۲۶ پاس، همچنان در خلق موقعیت عاجز است و حتی نزدیک دروازه حریف هم نمی‌شود.
حسام محسنیان
