راهکارهایی برای زبون باز کردن کودک
همه والدین بدون استثنا برای زبون باز کردن فرزندشون دچار دلهره، شوق و هیجانات می شن. همه والدین با شنیدن اولین کلمه به شدت به شوق میان و اون رو ثبت و ضبط می کنن و در مقابل والدینی که کودکشون هنوز کلمه ای رو نگفته یا به خوبی نمی تونه جملات رو سر هم کنه، نگران به پزشک مراجعه می کنن.
زبون باز کردن کودک متاثر از عوامل خیلی زیادیه که نمی شه از کودک توقع به موقع زبون باز کردن رو داشت.
کودکان با هم توی همه چی متفاوتن، چرا که در محیط ها و با والدینی متفاوت زندگی می کنن. مادری که در دوره بارداری با فرزند خودش بیشتر صحبت کرده و با هم موسیقی گوش دادن، همچنین والدینی که با کودک در طول روز با روی خوش و شمرده صحبت می کنن، قطعا فرزندی خوش زبون تر هم دارن.
یه نکته مهم رو از یاد نبرید، کودکانی که در دوره جنینی صحبت ها، احساسات و موسیقی های شادتر و با آرامش تری گوش دادن و از تشنج و انرژی های منفی دور بودن، بیشتر از باقی کودکان برای تعاملات اجتماعی انرژی و اشتیاق دارن.
آمارها:
- با این که برای سن زبان باز کردن کودک هیچ معیار خاصی وجود نداره، اما کودکان بین 13 تا 18 ماهگی عموما اولین کلمه رو می گن.
- کنار هم قرار دادن کلمات و ساختن جمله های طولانی قطعا زمان می بره. دیر به حرف افتادن کودکان زنگ خطری محسوب نمی شه، ولی در مورد بچه های 5 ساله بهتره که موضوع رو با پزشک کودک در میون بذارید.
و اما راهکارهایی برای زبون باز کردن کودک:
- پیش از هر چیز هیچ عجله ای نداشته باشید و هیچ فشاری به کودکتون وارد نکنید. کمبود اعتماد به نفس و ترس به شدت حرف زدن کودک رو تحت تاثیر منفی قرار می ده.
- کلمات رو آهنگین و با ترانه بهش بگید، برای کودکتون شعر بخونید.
- وقتی کودک، بعضی چیزها رو خود به خود می گه، اون لغت رو به کلمات دیگه اضافه کنید، مثلا با گفتن کلمه توپ، بگید توپ قرمز، توپ بزرگ و… به این وسیله هم دایره کلماتش وسیع می شه و هم سر هم کردن لغات رو یاد می گیره.
- زمانی که کودک دنبال کلماتیه که می خواد ادا کنه، بهش فرصت بدید؛ اگرچه معمولا برای والدین این کار خسته کننده است!
