محروم سازی خواب
در دهه ۱۹۷۰، شخصی افسرده که از بی خوابی رنج می برد متوجه شد، زمانی که خیلی کمتر از خواسته اش می خوابد، روز بعد به طور شگفت آوری حال بهتری دارد. پزشکانی که افسردگی را درمان می کنند استفاده از روش محروم سازی از خواب را به عنوان شکلی از درمان آغاز کردند. اما دوران محبوبیت روش محروم سازی از خواب کوتاه بود، و خیلی زود تکامل داروهای ضدافسردگی بسیار موثر، موفق شده و این روش را منسوخ کردند.
به هرحال، هم اکنون پزشکان در مورد محروم سازی از خواب که اغلب می تواند موجب بهبودی قابل توجهی در شخص افسرده شود، تجدید نظر می کنند. دکتر آنا ویرز-جاستیس می نویسد: “تغییر جالب توجه بیشتر بیماران شدیدا افسرده، روانی و در معرض خودکشی، به حالت عادی در طی یک دوره چند ساعته، بسیاری از روانپزشکان دهه ۱۹۷۰ را در مورد اهمیت فوق العاده این پدیده متقاعد کرد.
تسکین علائم بیماری افسردگی
علائم افسردگی و درمان آن – دکتر ویرز-جاستیس پژوهشگر آزمایشگاه خواب و مطالعه دوران زندگی در کلینیک دانشگاه روانپزشکی بازل واقع در سوئیس، ذکر می کند، محروم سازی خواب برای بیشتر از نصف بیماران تحت درمان با این روش و در بیشتر انواع افسردگی موثر شناخته شده است. و درصورتیکه دوره اول درمان به روش محروم سازی از خواب برای تسکین علائم بیمار افسرده کمکی نمی کرد، معمولا دومین دوره موثر بود.
با این حال، استفاده از روش محروم سازی خواب به تنهایی، اثرات زودگذر و غیرقابل پیش بینی داشت. عدم وجود راهی برای استاندارد کردن درمان با این روش، خیلی زود باعث شد بیشتر پزشکان استفاده از آن را برای بیماران افسرده متوقف کنند.