ایده‌ای جدید برای سیگنال‌های رادیویی رازآلود

سیگنال های رازآلودِ معروف به انفجارهای رادیویی سریع (FRBs) که به شدت قدرتمند اما بسیار زودگذر اَند، معمولا در گوشه و کنار آسمان پهناور شناسایی می شوند. یک سیگنال تکراری به نام FRB 121102 عجیب ترین سیگنال شناخته شده بود، اما اکنون تیمی بین المللی از اخترشناسان دریافته است که این سیگنال عجیب حتی مرموزتر از تصورات پیشین است. امواج رادیویی حاصل از FRB 121102 تا حد زیادی منحرف می شوند. این امر نشان می دهد که پلاسمای فوق مغناطیسی می تواند دخیل باشد.

به گزارش بیگ بنگ، انفجارهای رادیویی سریع که سیگنال‌های رادیویی لحظه‌ای هستند و فقط چند میلی ثانیه دوام می آورند، یک پدیده نسبتا جدید به شمار می روند. این انفجارها برای نخستین‌بار در سال ۲۰۰۷ به عنوان یک ناهنجاری در داده‌های آرشیوی شناسایی شدند و به رسمیت شناختن آنها در سال ۲۰۱۵ انجام شد. انفجار رادیویی سریع موسوم به FRB 121102 چندین بار در طول سالیان به ضربان افتاد و برای چند ساعت در ماه آگوست گذشته فعالیت زیادی از خود نشان دادند. اگرچه ما هنوز نمی دانیم منبع انتشار این سیگنال چیست، اما نظم FRB 121102 به اخترشناسان کمک کرد تا اخترشناسان دریابند این انفجارها از یک کهکشان کوتوله در فاصله سه میلیارد سال نوری از زمین سرچشمه می گیرند. بر اساس مطالعه جدید، این منبع ظاهرا در یک ناحیه نامناسب قرار دارد.

اخترشناسان با استفاده از داده‌های گردآوری شده در رصدخانه آرسیبو در پورتوریکو و تلسکوپ گرین بنک در آمریکا، دریافتند که انتشارهای FRB 121102 نه تنها خیلی قطبی هستند، اما در طی اثری به نام «چرخش فارادی» نیز منحرف می شوند. این پدیدۀ فیزیکی به واسطه میدان‌های مغناطیسی ایجاد می شود. در این مورد، میزان بالای انحراف از این حکایت دارد که سیگنال‌ها از یک میدان مغناطیسی در پلاسمای چگال عبور می کنند.

محققان برای توضیح این پدیده پیشنهاد کردند که منبع این سیگنال‌ها می تواند بسیار نزدیک به یک سیاهچاله باشد؛ در داخل یک سحابی چگال پنهان گشته و یا در میان بقایای یک ستارۀ تبدیل شده به ابرنواختر قرار دارد. «جیمز کوردس» نویسنده مقاله بیان کرد: «ما چگالی گاز و میدان مغناطیسی پیرامون منبع انفجار را تخمین می زنیم و آنها را با یک مدلِ حاویِ یک مگنتار(ستاره مغناطیسی) مرتبط می دانیم. مگنتار یک ستاره نوترونی با میدان مغناطیسی خیلی بزرگ است.» جزئیات بیشتر این مقاله در مجله Nature منتشر شده است.

تانی کال

برگرفته از newatlas

بیگ بنگ