For Honor، جدیدترین ساخته استودیوی Ubisoft Montreal، در هفته گذشته انتشار یافت. برای نقد و بررسی این عنوان، با گیمفا همراه شوید.

وقتی برای اولین بار عنوان For Honor معرفی شد، همانند زنده شدن رویایی برای بسیاری بود. For Honor عنوانی در سبک نبرد با سلاح‌های سرد است که تمرکز ویژه‌ای برروی بخش چندنفره خود دارد. For Honor حقیقتا مخلوطی از ویژگی و نکات مثبتی است که ما همواره از یک بازی میخواستیم. به‌هیچ عنوان For Honor را با یک بازی سبک Hack & Slash یکی نگیرید چراکه حقیقتا این عنوان با این سبک متفاوت است. نزدیک‌ترین عنوانی که می‌توانم نبردهای For Honor را به آن تشبیه کنم، سری Dark Souls است. در زمانی که دنیاهای دیگر به دنیای شما حمله می‌شد و شما باید مهاجم را بیرون میراندید، نبردهای For Honor نیز شباهت‌هایی به نبردهای Dark Souls دارد. از طرفی باید گفت که For Honor شباهت‌هایی به عنوان مدرن Rainbow Six Siege نیز دارد که در ادامه دلیل آن را خواهید خواند.


For Honor

نخستین قسمت بخش داستانی بازی با شوالیه‌ها آغاز می‌شود. شما در نقش هریک از چهار قهرمان شوالیه‌ها ظاهر می‌شوید و داستان بازی را پیش می‌برید. داستان بخش تک نفره For Honor خوب کار شده. بسیاری از افراد با توجه به تمرکز ویژه این بازی برروی بخش چندنفره، بخش داستانی خوبی از آن انتظار نداشتند اما حال با تجربه این بخش شاهد داستانی مورد توجه هستیم. البته بخش داستانی بی‌نقض نیست و بسیاری از سوالات پیش آمده بی‌جواب باقی می‌ماند و داستان بهم ریخته بازگو می‌شود اما صداگذاری فوق العاده شخصیت‌ها در کنار موسیقی و میان‌پرده‌های مناسب، بخش داستانی را به تجربه خوبی تبدیل می‌کند. محور بخش داستانی برروی شخصیتی به‌نام Apollyon می‌گذارد. جنگ طولانی بین سه نژاد شوالیه، وایکینگ و سامورایی برقرار بوده اما حال که به صلح رسیده است، Apollyon سعی دارد تا جنگ را بازگرداند. در حین بازی شما برای هر سه نژاد بازی می‌کنید، گاهی هم‌پیمان Apollyon هستید و گاهی نیز ضد کار می‌کنید. به‌صورت کلی می‌توان گفت که بخش داستانی بازی آغاز کننده و معرف بسیار خوبی برای بخش چند نفره است، شما با همه شخصیت‌های قابل بازی آشنا می‌شوید و از ویژگی‌های آن‌ها نیز باخبر شده و راحت‌تر می‌توانید در بخش چندنفره شخصیت‌ مورد علاقه خود را انتخاب کنید. بخش تک‌نفره دارای ۱۸ ماموریت کوتاه است که زمان کل گیم‌پلی آن نیز جمعا به ده ساعت نمی‌رسد. طراحی مراحل بازی هم حاوی دشمنان و نکاتی است که در بخش چندنفره نمی‌بینید و مخصوص بخش تک‌نفره است در کنار آن شاهد وجود بخش‌هایی مثل بازپس‌گیری نقاط یا دفاع هستیم که به مانند بخش چندنفره بوده. البته توجه داشته باشید که بخش تک‌نفره و داستانی بازی نمی‌تواند به‌عنوان یک دلیل اصلی برای خرید بازی در نظر گرفته شود چراکه با وجود کم‌بودن میزان گیم‌پلی، عمق و عدم ارزش تکرار پذیری ارزش آن را بسیار کم می‌کند. جایی که For Honor می‌درخشد بخش چندنفره آن است.


Apollyon

موتور AnvilNext به‌خوبی توانسته صحنه‌های گرافیکی ستودنی ایجاد کند و شما شاهد یکی از خوش ساخت بازی‌های گرافیکی هستید. نبرد در مه، باران، نور ماه یا خورشید سوزان حس و حال تازه‌ای به بازی می‌دهد. درکنار آن شاهد صداگذاری قابل توجه بازی هستیم که توانسته به‌خوبی اتمسفر زمان بازی را انتقال دهد.

حال به‌مهم‌ترین قسمت عنوان For Honor می‌رسیم، بحش چندنفره. همانطور که بالاتر گفته شد تمرکز بازی For Honor برروی بخش چندنفره آن است اما این بخش بی‌نقص نیست. متاسفانه در کمال تعجب یوبیسافت از سرورهای اختصاصی برای For Honor استفاده نکرده و با وجود برگزاری چندین نسخه بتا و آلفا بازهم شاهد مشکلاتی اساسی در بخش پیدا کردن حریف هستیم. بگذارید راحت بگویم اگر پینگ بالایی دارید، اگر NAT شما باز نیست، اگر اختلالی در شبکه شما وجود دارد و صدها اگر دیگر که باعث می‌شود کیفیت اینترنت شما ضعیف باشد بهتر است فعلا دور For Honor را یک ضربدر قرمز بزرگ بزنید چراکه حقیقتا برای‌تان غیرقابل تحمل می‌شود. حتی با وجود نداشتن مشکلات بالا بازهم انتظار پیدا نکردن حریف، قطع شدن اتصال در ابتدا و یا میانه بازی باشید. این مسئله خصوصا برای کشور ما که عموما از کیفیت شبکه پایینی برخوردار هستیم می‌تواند به مشکلی اساسی تبدیل شود پس بهتر است قبل از تهیه این بازی به خوبی کیفیت اینترنت خود را بررسی کنید.

در بخش چندنفره For Honor شاهد حضور همان قهرمان‌های بخش داستانی هستیم که می‌توانید از بین‌ آن‌ها قهرمان خود را انتخاب کنید. سه قهرمان اول هر گروه در دسترس هستند و برای باز کردن دیگر قهرمان باید ارز داخل بازی پرداخت کنید. این ارز می‌تواند از طریق به‌پایان رساندن ماموریت‌های داده شده، به‌اتمام رساندن بخش‌ داستانی و بازی‌های چندنفره بدست بیاید. حال به‌بررسی قهرمان‌های بازی می‌پردازیم.

در For Honor سه گروه مختلف وجود دارد که هرکدام از این گروه‌ها دارای چهار قهرمان هستند. نخست شوالیه‌ها هستند. در بخش داستانی آن‌ها را افرادی می‌بینید که هدف‌شان آوردن صلح به جهان و از بین بردن شر است اما به‌واسطه Apollyon از اهداف خود بازمانده‌اند.

بجنگید ای شوالیه‌های شجاع! بشر می‌میمیرد اما افتخار زنده می‌ماند!

بجنگید، مرگ بهتر از شکست است!

— Sir Walter Scott

Knights

قهرمان‌های موجود در بخش شوالیه‌ها هرکدام ویژگی‌های دارند که خود را از دیگری متفاوت می‌کند. از The Peacekeeper که سرعت بالا و قدرت ضربه پایینی دارد تا Warden که سرعت و قدرت ضربه آن متوسط است. نکته بسیار خوبی که درباره قهرمان‌های بازی وجود دارد بالانس بودن آن‌هاست و تقریبا می‌توان گفت قوی‌ترین و یا ضعیف‌ترین قهرمانی وجود نداشته و همه به سبک بازی شما برمی‌گردد.

گروه دوم وایکینگ‌ها هستند که به‌واسطه قدرت بالایشان و ویژگی‌های تهاجمی که دارند، می‌توانند انتخاب‌های مناسبی برای بازی‌بازانی که می‌خواهند از هر ضربه‌شان بیشترین استفاده را کنند داشته باشند. آن‌ها نیز همانند دیگر گروه‌ها به چهار قهرمان مختلف تقسیم می‌شوند.

من زندگی می‌کنم، با زندگی می‌سوزم، عشق می‌ورزم، سلاخی میکنم و این زندگی من است.

— Robert E. Howard

Vikings

در بخش داستانی شاهد آن هستیم که وایکینگ‌ها برای بازپس‌گیری خانه‌ اجدادی‌شان باز می‌گردند و برسر آن می‌جنگند. قهرمان وایکینگ همانطور که پیش‌تر نیز اشاره شد ویژگی‌های تهاجمی بیشتری دارند. برای مثال The Berserkers می‌تواند به دشمنان خود هجوم ببرد و آن‌ها بلند کرده و از جایی پرتاب یا میخکوب کند.

آخرین گروه موجود، سامورایی‌ها هستند. آن‌ها که سرزمین‌های دور می‌آیند به‌دلیل سیل و آتش‌سوزی که در خانه‌شان اتفاق افتاده قصد تصاحب زمین‌های شوالیه‌ها و وایکینگ‌ها را دارند. سرعت و دقت مهم‌ترین نکات بارز سامورایی‌ها است که نیازمند توجه ویژه بازی‌باز برروی حرکات انجام شده توسط حریف است.

قوی‌ترین جنگجویان بشریت این دو هستند: زمان و صبر.

— Leo Tolstoy

Samurai

در ابتدای بازی از شما خواسته می‌شود تا گروه خود را انتخاب کنید. با انتخاب هرگروه شما همچنان اجازه خواهید داشت تا از دیگر قهرمانان استفاده کنید اما هر برپد و شکست شما برروی میزان امتیاز کلی گروه شما تاثیر می‌گذارد و در پایان هر فصل از Faction War گروهی که بالاترین امتیاز را دارد آیتم‌ها و ارز داخل بازی دریافت می‌کند. For Honor همانند عنوان Rainbow Six Siege از محتواهای اضافی پس از عرضه نیز بهره می‌برد و یوبی‌سافت قهرمان‌ها و حتی گروه‌های جدیدی قرار است به بازی اضافه کند. این محتوای اضافی رایگان بوده و از طریق ارز داخل بازی قابل بدست آوردن است.

هر ۱۲ قهرمان بازی ویژگی‌ دارد که آن‌ها را از قهرمان دیگر متمایز می‌کنند اما این تمایز باعث عدم بالانس بازی نمی‌شود و شما می‌توانید اطمینان داشته باشید که مهارت شما تعیین کننده اصلی است؛ تاحدودی!

یوبیسافت بخش شخصی سازی گسترده‌ای در بازی قرار داده است و این شخصی‌سازی تنها به عوض کردن رنگ لباس و پرچم‌تان محدود نمی‌شود. زره، کلاه‌خود، شمشیر و وسایل جانبی دیگر، همه برروی گیم‌پلی شما تاثیر گذار هستند. این لوازم که از طریق بالا رفتن سطح قهرمان، پیروزی در بازی‌ها و یا باز کردن صندوقچه‌ها بدست می‌آیند می‌توانند به‌خوبی مهارت‌های قهرمان شما را تقویت کنند. مشکل از آن‌جا شروع می‌شود که شاهد پرداخت‌های درون برنامه‌ای گسترده‌ای در بازی For Honor هستیم. پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای تا زمانی که تنها برای خرید تغییرات ظاهری و رنگ‌بندی‌های جدید به‌کار گرفته شود، مشکلی ندارد چراکه برروی گیم‌پلی بازی تاثیری نداشته و ظاهری است اما پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای For Honor از نوع تاثیر گذار برروی گیم‌پلی است. اگر شما با پیروزی در ده بازی چندنفره می‌توانید یک صندوقچه خریداری کنید، فردی با پرداخت ۱۰ دلار می‌تواند چندین صندوقچه بگیرد. هر قهرمان دارای چهار نیرو است که با بالا رفتن سطح آن نیروهای جدید باز می‌شود، بالا رفتن سطح از طریق بازی کردن بدست می‌آید اما با پرداخت پولی می‌شود به یکباره چندین سطح بالا رفت. سلاح‌ها در بازی تعیین کننده هستند برای مثال در هنگام تجربه من به‌فردی برخوردم که دارای سلاحی با سرنیزه سمی بود، به محض برخورد سرنیزه با قهرمانم درکنار ضربه زدن، در هر ثانیه تعدادی سلامتی نیز از دست می‌دادم که غیرقابل اجتناب بود و درصورتی که هردوی ما از میزان سلامتی کمی برخوردار بودیم برنده نهایی دشمن من بود. چنین آیتم‌های ویژه‌ای نیز تنها از صندوقچه‌های استیل بیرون می‌آید که تعداد سکه بالایی می‌خواهد اما می‌تواند با مقداری هزینه واقعی دریافت شود. For Honor با قیمت ۶۰ دلاری خود این تصور را ایجاد می‌کند که شاهد گیم‌پلی متوازنی باشیم اما بازهم کفه ترازو به‌سمت کسانی که هزینه بیشتری داده‌اند سنگینی می‌کند.

چرا افتخار را بدست آورد، وقتی می‌توان آن را خرید؟!

گیم‌پلی بازی For Honor یکی از بهترین و شاید اصلی ویژگی‌های مثبت بازی است. فشردن پشت سرهم دکمه‌ها و کلیدها کمکی به برد شما نمی‌کند و برعکس شما را نزدیک‌تر به مرگتان خواهد کرد. همانطور که Rainbow Six Siege را یک بازی شوتر تاکتیکی میدانیم باید For Honor را هم یک شمشیرزنی تکنیکی دانست. For Honor یک بازی Hack & Slash نیست، شما باید برروی تک تک دکمه‌ها و تصمیماتی که می‌گیرید فکر کنید و یک اشتباه می‌تواند به‌صورت زنجیروار اشتباهات دیگر را به همدیگر اتصال دهد. سه بخش مختلف در بازی وجود دارد، نخست Team Deathmatch است و همانطور که از اسمش پیداست باید تیم حریف را در یک نبرد چهار به چهار شکست دهید و تیمی که بیشترین امتیاز را بگیرد پیروز است. تعداد Respawnهای هر تیم نیز محدود است و چیزی شبیه به مکانیزم گیم‌پلی Team Deathmatch بازی Gears of War 4 است. بخش دوم دوئل است که می‌تواند تن به تن و یا دو به دو باشد. سومین بحش آن که محبوب‌ترین آن است، Dominitaion نام دارد. در این بخش هر تیم باید قسمت‌های بیشتری را از سه نقطه B ،A و C از آن خود کند و هرتیم که به امتیاز ۱۰۰۰ برسد برنده است. در بازی شاهد امکان بازیابی کردن هم‌تیمی مرده هستیم که البته حریف می‌تواند با حملات سنگین و به‌موقع فشردن کلید، با حرکات انیمیشنی خاص خود شما را به‌صورت کامل بکشد. در حین بازی شاهد ترک شدن آن توسط بازی‌بازان نیز هستیم که سیستم به‌صورت خودکار آن‌ها را با Bot جایگزین می‌کند، Botهای جایگزین شده از هوش مصنوعی بسیار خوبی برخوردار هستند و گاهی در پایان بازی شاهد امتیاز بالای آن‌ها هستید که شما را متعجب و حتی خجالت زده نیز می‌کند! یکی از مواردی که For Honor بازهم در آن ضعیف ظاهر می‌شود، بخش matchmaking آن است. با وجودی که بازی به‌تازگی عرضه شده و شاهد شلوغی سرورها هستیم اما بازهم شاهد حضور در بازی‌هایی بودم که حتی کل تیم من Bot بودند. در هر بازی نیز به‌صورت میانگین شاهد حضور یک یا دو Bot هستیم. با توجه به اینکه سیستم می‌خواهد تنها هشت نفر را در یک بازی جای دهد داشتن چندین هم تیمی و دشمن Bot نشان از مشکل‌دار بودن matchmaking بازی است. از طرفی اگر شما در منطقه آسیا درحال بازی هستید و قصد دارید با دوستتان که در منطقه اروپا است به بازی بپردازید، بازی به شما اجازه نمی‌دهد و نمی‌توانید به بازی بپردازید.

For Honor یکی از برترین بازی‌های چندنفره سال ۲۰۱۷ است و شاید بتوان آن‌ را برترین بازی چندنفره سبک خود دانست. For Honor تمرکز بالایی برروی بخش چندنفره خود دارد اما هم‌اکنون نتوانسته مهم‌ترین رکن یک بازی چندنفره که داشتن سرورهای مناسب و پیدا کردن حریف‌ است را به‌خوبی انجام دهد. اگر یوبیسافت یک چیز را با عرضه Rainbow Six Siege به‌ ما ثابت کرده باشد، پشتیبانی فوق العاده خود است. بسیاری از مشکلات کنونی For Honor و نقص‌های مختلف آن مطمئنا در آینده به واسطه به‌روزرسان‌ها و بسته‌های الحاقی رایگان حل و بهبود داده می‌شوند؛ اما چیزی که هم‌اکنون دریافت کرده‌ایم بازی است که ارزش هزینه کنونی خود را ندارد. اشتباه نکنید تجربه For Honor بسیار دلپذیر است و توصیه می‌شود اما هم‌اکنون بهتر است کمی دست نگه دارید و منتظر حل مشکلات سرور و تخفیف مناسبی در قیمت بازی باشید.


نقد بازی براساس نسخه ایکس‌باکس وان آن صورت گرفته است

گیمفا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *